Նիկոլ Փաշինյանը դարձել է «Մարտի 1»–ի գործի գերին՝ այդպիսին դարձնելով ամբողջ իրավապահ համակարգը։ Նա վճիռը կայացրել է՝ մյուսներին լծելով այդ վճռի հիմնավորման ու դակման գործին։
Ոչ մի բան, սակայն, չի ստացվում, քանզի գործը ջուր է։ Մի փոքր ուղեղ ունեցողների համար անգամ պարզ է, որ «Մարտի 1»–ի գործը կարվել է ոչ թե 10 զոհերի հանգամանքների ու մեղավորների բացահայտման, այլ Ռոբերտ Քոչարյանին կալանքի տակ պահելու համար։ Զոհերի հարազատներին էլ պետբյուջեի հաշվին կաշառում են ու քաղաքական նպատակներով ամենաքստմնելի ձևով փախցնում նրանց էմոցիաները։
Քոչարյանին կալանավորել են, հետո նոր մտածել ապացույցների ու հիմնավորումների մասին։
Գտան մեկին, ով հեռացվել էր ապրիլյան պատերազմի ժամանակ։ Սա «պետպատվերի» շրջանակներում ցուցմունք տվեց։ Խոսքը Արշակ Կարապետյանի մասին է։ Հետո հասկացան, որ միևնույն է չի կարվում գործը։ Փորձեցին «Սիլվա» օպերացիան իրականացնել, որպեսզի աղմուկով լցնեն տեղեկատվական դաշտը, բայց փուչիկը պայթեց, դեռ չփչված։
Միակ գործիքը մնաց դատավորներին ճնշելը։ Օրենքով շարժվողների վրա «իրավական» ու տեղեկատվական գրոհ կազմակերպեցին, մյուսներին՝ վնգստացրեցին։ Վերջիններիս թվին են պատկանում Արմեն Դանիելյանը, տխրահռչակ «Հրաչը», Աննա Դանիբեկյանը և էլի մի քանիսը։ Պահանջը հստակ դրված է՝ թույլ չտալ Քոչարյանի խափանման միջոցի փոփոխություն։
Բազմաթիվ ինքնաբացարկներից ու ստիպողաբար բացարկներից հետո վերջապես դատավոր գտնվեց, որը վճիռ կկայացնի 2–րդ նախագահի խափանման միջոցի փոփոխության վերաբերյալ։ Դատավոր Լուսինե Աբգարյանը խորհրդակցական սենյակում է և վաղը պետք է որոշում կայացնի։
Եթե դատավորը շարժվի օրենքով, ապա վաղը Քոչարյանը կալանքից դուրս կգա։ Ի դեպ, այդպիսի ցանկություն էին հայտնել ու Քոչարյանին բարոյական աջակցություն ցուցաբերել հայաստանյան մշակութային վաստակավոր գործիչները, շոու–բիզնեսի հայտնի ներկայացուցիչները, ինչպես նաև ՌԴ–ում բնակվող մեր հայտնի ու ազդեցիկ հայրենակիցները։
Եվ ահա հանրային հեղինակություն ունեցող մի քանի տասնյակ մարդկանց արած հայտարարությունն արժեզրկելու և մեծ ռեզոնանսի դեմ կռիվ տալու, դատավոր Աբգարյանի վրա յուրօրինակ ճնշում կիրառելու և հանրային կարծիքի վրա «ֆեյքային» տարբերակով ազդելու նպատակով Նիկոլ Փաշինյանի քարոզչական կանտոռան որոշեց ոստիկանության ներգրավմամբ թատրոն բեմադրել՝ «Ռոբերտ Քոչարյանի աջակիցը «Մարտի 1»–ի գործով տուժողին ցուցմունքից հրաժարվելու առաջարկ է արել» վերնագրով։ Թատրոնն այդ այնքան էժանագին էր, որ չէր ազդի անգամ բուլվարային դետեկտիվների սիրահարների վրա։
Ավելին սրանցից պետք էլ չէր սպասել։ Թատրոնի անտաղանդ ռեժիսորը մտածել էր, որ եթե կադրում նաև «Կալաշնիկով» ինքնաձիգ հայտնվի, ապա ամեն ինչ ավելի տպավորիչ կլինի։
Զավեշտն այն է, որ Քոչարյանի դեմ կարված գործով ոչ մի ցուցմունք, բացի տխրահռչակ Արշակի տվածից, չկա։ Չկա նաև տուժող, քանզի քննվում է ոչ թե զոհերի կամ վիրավորների հարցը, այլ այսպես կոչված սահմանադրական կարգի տապալումը, որը որպես մեղադրանք վերցվել է «Հայկական ժամանակ» թերթի հոդվածի վերնագրից։
Այդ էժանագին թատրոնը կազմակերպվեց հենց դատավորի խորհրդակցական սենյակից դուրս գալուց մեկ օր առաջ, որպեսզի նրա ձեռքում «փաստարկ» լինի, թե բա եթե Քոչարյանն ազատության մեջ լինի, ապա կազդի վկաների կամ տուժողների վրա (մեղադրող կողմը մշտապես այդ «հիմնավորումն» է ներկայացնում, երբ դեմ է գնում կալանքը փոխելու միջնորդությանը)։ Բայց դա բլեֆ է։ «Թավշյա» բլեֆ։
Կորյուն Մանուկյան
Հ.Գ.։ Ոստիկանական ռեպորտաժը պողոսներին ուզում էր համոզել, թե իբր տուժողին առաջարկում են Քոչարյանի դեմ ցուցմունք չտալու դիմաց հետագայում ակնկալել պաշտոն։ Դա իրականում Փաշինյանի ձեռագիրն է։ Իրենց արածն ուրիշին են ուզում վերագրել։
Այդ Նիկոլն է ապրիլյան պատերազմի ժամանակ աշխատանքում թերացած ու պաշտոնից հեռացված Արշակին կեղծ մատնություն անելու դիմաց աշխատանքի ընդունել՝ նշանակել իր խորհրդական։
Ի՞նչ նպատակով էր հերթական թատրոնը. ժանրի կրիզիս
Նիկոլ Փաշինյանը դարձել է «Մարտի 1»–ի գործի գերին՝ այդպիսին դարձնելով ամբողջ իրավապահ համակարգը։ Նա վճիռը կայացրել է՝ մյուսներին լծելով այդ վճռի հիմնավորման ու դակման գործին։
Ոչ մի բան, սակայն, չի ստացվում, քանզի գործը ջուր է։ Մի փոքր ուղեղ ունեցողների համար անգամ պարզ է, որ «Մարտի 1»–ի գործը կարվել է ոչ թե 10 զոհերի հանգամանքների ու մեղավորների բացահայտման, այլ Ռոբերտ Քոչարյանին կալանքի տակ պահելու համար։ Զոհերի հարազատներին էլ պետբյուջեի հաշվին կաշառում են ու քաղաքական նպատակներով ամենաքստմնելի ձևով փախցնում նրանց էմոցիաները։
Քոչարյանին կալանավորել են, հետո նոր մտածել ապացույցների ու հիմնավորումների մասին։
Գտան մեկին, ով հեռացվել էր ապրիլյան պատերազմի ժամանակ։ Սա «պետպատվերի» շրջանակներում ցուցմունք տվեց։ Խոսքը Արշակ Կարապետյանի մասին է։ Հետո հասկացան, որ միևնույն է չի կարվում գործը։ Փորձեցին «Սիլվա» օպերացիան իրականացնել, որպեսզի աղմուկով լցնեն տեղեկատվական դաշտը, բայց փուչիկը պայթեց, դեռ չփչված։
Միակ գործիքը մնաց դատավորներին ճնշելը։ Օրենքով շարժվողների վրա «իրավական» ու տեղեկատվական գրոհ կազմակերպեցին, մյուսներին՝ վնգստացրեցին։ Վերջիններիս թվին են պատկանում Արմեն Դանիելյանը, տխրահռչակ «Հրաչը», Աննա Դանիբեկյանը և էլի մի քանիսը։ Պահանջը հստակ դրված է՝ թույլ չտալ Քոչարյանի խափանման միջոցի փոփոխություն։
Բազմաթիվ ինքնաբացարկներից ու ստիպողաբար բացարկներից հետո վերջապես դատավոր գտնվեց, որը վճիռ կկայացնի 2–րդ նախագահի խափանման միջոցի փոփոխության վերաբերյալ։ Դատավոր Լուսինե Աբգարյանը խորհրդակցական սենյակում է և վաղը պետք է որոշում կայացնի։
Եթե դատավորը շարժվի օրենքով, ապա վաղը Քոչարյանը կալանքից դուրս կգա։ Ի դեպ, այդպիսի ցանկություն էին հայտնել ու Քոչարյանին բարոյական աջակցություն ցուցաբերել հայաստանյան մշակութային վաստակավոր գործիչները, շոու–բիզնեսի հայտնի ներկայացուցիչները, ինչպես նաև ՌԴ–ում բնակվող մեր հայտնի ու ազդեցիկ հայրենակիցները։
Եվ ահա հանրային հեղինակություն ունեցող մի քանի տասնյակ մարդկանց արած հայտարարությունն արժեզրկելու և մեծ ռեզոնանսի դեմ կռիվ տալու, դատավոր Աբգարյանի վրա յուրօրինակ ճնշում կիրառելու և հանրային կարծիքի վրա «ֆեյքային» տարբերակով ազդելու նպատակով Նիկոլ Փաշինյանի քարոզչական կանտոռան որոշեց ոստիկանության ներգրավմամբ թատրոն բեմադրել՝ «Ռոբերտ Քոչարյանի աջակիցը «Մարտի 1»–ի գործով տուժողին ցուցմունքից հրաժարվելու առաջարկ է արել» վերնագրով։ Թատրոնն այդ այնքան էժանագին էր, որ չէր ազդի անգամ բուլվարային դետեկտիվների սիրահարների վրա։
Ավելին սրանցից պետք էլ չէր սպասել։ Թատրոնի անտաղանդ ռեժիսորը մտածել էր, որ եթե կադրում նաև «Կալաշնիկով» ինքնաձիգ հայտնվի, ապա ամեն ինչ ավելի տպավորիչ կլինի։
Զավեշտն այն է, որ Քոչարյանի դեմ կարված գործով ոչ մի ցուցմունք, բացի տխրահռչակ Արշակի տվածից, չկա։ Չկա նաև տուժող, քանզի քննվում է ոչ թե զոհերի կամ վիրավորների հարցը, այլ այսպես կոչված սահմանադրական կարգի տապալումը, որը որպես մեղադրանք վերցվել է «Հայկական ժամանակ» թերթի հոդվածի վերնագրից։
Այդ էժանագին թատրոնը կազմակերպվեց հենց դատավորի խորհրդակցական սենյակից դուրս գալուց մեկ օր առաջ, որպեսզի նրա ձեռքում «փաստարկ» լինի, թե բա եթե Քոչարյանն ազատության մեջ լինի, ապա կազդի վկաների կամ տուժողների վրա (մեղադրող կողմը մշտապես այդ «հիմնավորումն» է ներկայացնում, երբ դեմ է գնում կալանքը փոխելու միջնորդությանը)։ Բայց դա բլեֆ է։ «Թավշյա» բլեֆ։
Կորյուն Մանուկյան
Հ.Գ.։ Ոստիկանական ռեպորտաժը պողոսներին ուզում էր համոզել, թե իբր տուժողին առաջարկում են Քոչարյանի դեմ ցուցմունք չտալու դիմաց հետագայում ակնկալել պաշտոն։ Դա իրականում Փաշինյանի ձեռագիրն է։ Իրենց արածն ուրիշին են ուզում վերագրել։
Այդ Նիկոլն է ապրիլյան պատերազմի ժամանակ աշխատանքում թերացած ու պաշտոնից հեռացված Արշակին կեղծ մատնություն անելու դիմաց աշխատանքի ընդունել՝ նշանակել իր խորհրդական։