- ինչպե՞ս են հաշվարկել, որ նրանք, ովքեր արտագաղթել են, արտագաղթել են ոչ թե ֆինանսական խնդիրների պատճառով, այլ բանակում չծառայելու ցանկության պատճառով,
- ինչպիսի՞ ուսումնասիրությունների արդյունքում են եկել այն եզրակացության, որ այս օրենքը հնարավորություն կտա անցում կատարել դեպի պայմանագրային զինծառայության,
- կատարվե՞լ են արդոյք ուսումնասիրություններ, որ արտագաղթածները վաճառում են իրենց բնակարանները և տանում բոլոր ֆինանսական միջոցառումները (փաստորեն, ստացվում է, որ մեր բոլոր երիտասարդները նաև անշարժ գույքի տեր են, երևի թե չունեն ընտանիք, և այդ գույքի հետ վարվում են այնպես, ինչպես ցանկանում են):

Ավելի ուշագրավն այն է, որ իշխող ուժի պատգամավորը համեմատում է բանակում ծառայելու պարտքը մեքենա գնելու հետ ու հայտարարում, որ այսօր երկրում առանց այդ նախագծի էլ կա սոցիալական անարդարություն: Եվ փոխանակ այնպիսի օրինագիծ մշակի, որն այդ սոցիալական անարդարության մակարդակը նվազեցնի, ինչը նրա պարտքն է որպես իշխող ուժի ներկայացուցիչ, քանի որ ՀՀ Սահմանադրությամբ Հայաստանը հռչակված է սոցիալական երկիր, նա մի այնպիսի օրինագիծ է առաջ քաշում, որն ավելին կխորացնի տարբեր խավերի միջև առկա անտագոնիզմը:

Նինա Մարգարյանի ֆեյսբուքյան էջից