Ամենամեծ զավեշտի մասին․ կա մարդ, որն իրենից շատ բան չի ներկայացնում, ավելին, օր օրի համոզում է մեզ, որ իր գոյությունն անգամ սպառնալիք է Հայաստանին ու հայությանը։ Բայց ամբողջ ազգը՝ ներսում, դրսում, քաղաքական գործիչներով, հազար ու մի փորձագետներով, գիտնականներով, տաղանդավոր ու խելացի մարդկանցով, խոսակցությունների կիզակետում է պահում նրա անձն ու գործունեությունը, թե՝ ինչը ի նկատի ուներ, որ այսպես ասաց, այսպես արեց և այլն։

Պատկերացնո՞ւմ եք, ամենագիժ, ամենա․․․ ամենաա․․․ չեմ գտնում էդ բառը, էդ ամենա․․․մարդու մասին արդեն մեկ տարուց ավելի խոսում են ամենախելոք մարդիկ, վերլուծում են, քննադատում, ուղղություն ցույց տալիս։ Բայց մեկ կարևոր բան մոռանում են՝ նա անհաղորդ է այդ բոլոր խոսքերին, որովհետև պարզապես գիժ է։ Ինքն էլ է դիսկոմֆորտի, հետո էլ՝ կատաղության նոպաների մեջ ընկնում, որից բխում են ամենաանընդունելի խոսքերն ու որոշումները։

Էդ մարդը ամեն օր ապացուցում է, որ ինքը գժանոցի ապրանք է ու ամեն օր մեզ ասում է, որ վերջում չի դատվելու՝ հենց որպես գժանոցի ապրանքի։ Նա այդ մասին գիտի, դրա համար էլ շարունակում է գժությունները։ Մնում է, որ վերջում Հայաստանը գժանոցի չվերածի։

Սևակ Հակոբյանի ֆեյսբուքյան էջից