Գործազուրկների թիվը նվազում է արտագաղթի հետեւանքով: Այս մասին հայտարարություն է տարածել ՀՅԴ Բյուրոյի տնտեսական հետազոտությունների գրասենյակի ծրագրերի համակարգող, տնտեսագետ Թադեւոս Ավետիսյանը:
Նա, մասնավորապես, նշել է.
«ՀՀ վիճակագրական կոմիտեն օրերս հրապարակեց ընթացիկ տարվա 2-րդ եռամսակի հիմնական ցուցանիշները, որոնք բնութագրում են աշխատանքի շուկան:
Մասնավորապես, 2019 թվականի 1-ին եռամսյակի համեմատ՝ 2-րդ եռամսյակում շուրջ 60 հազարով նվազել է աշխատուժից դուրս բնակչության թիվը, այսինքն` աշխատանքային տարիքի աշխատունակ բնակչության այն հատվածը, որոնք աշատանք չեն փնտրում կամ պատրաստ չեն անցնել աշխատանքի կամ չեն ցանկանում աշատել: Գրեթե նույն չափով էլ՝ շուրջ 60 հազարով, ավելացել է զբաղվածների թիվը: Այս ցուցանիշների փոփոխությունը հիմնականում բացատրվում է ստվերային զբաղվածության կրճատմամբ:
Առաջին հայացքից դրականորեն արձանագրում ենք, որ 2019 թվականի 2-րդ եռամսյակում շուրջ 46400-ով նվազել է գործազուրկների թիվը՝ նախորդ եռամսյակի համեմատ: Այս առումով հատկանշական է նաեւ, որ շուրջ 51500-ով նվազել են աշխատանքային ռեսուրսները: Այս ցուցանիշը կազմում է աշխատուժից դուրս բնակչության, զբաղվածների եւ գործազուրկների թվերի հանրագումարը:
Հետեւաբար, եթե աշխատուժից դուրս բնակչության թվի նվազմանը համարժեք ավելացել է զբաղվածների թիվը, ապա ստացվում է՝ գործազուրկների թվի կրճատումն արձանագրվել է աշխատանքային ռեսուրսների (15-75 տարեկան առկա բնակչություն) նվազման հետեւանքով:
Այլ կերպ ասած, 2019 թվականի 2-րդ եռամսյակում՝ 1-ին եռամսակի համեմատ 51500-ով նվազել է 15-75 տարեկան առկա բնակչության թիվը, որոնցից 46400-ը գործազուրկներ են: Այսինքն, քննարկվող ժամանակահատվածում 253600 գործազուրկների 18,3 տոկոսը կամ 46400 գործազուրկներ արտագաղթել են Հայաստանից կամ մեկնել են արտագնա աշխատանքի՝ բնականաբար, հայրենիքում հարմար աշխատանք չգտնելու հետեւանքով:
Սա մտահոգիչ էական փաստ է, որի արձանագրմամբ ստացվում է հետեւյալ մոտեցումը. «չկա մարդը, չկա պրոբլեմը»:
Այս իմաստով մտահոգիչ է նաեւ, որ 2019 թվականի 1-ին եռամսյակին՝ նախորդ տարվա նույն ժամանակահատվածի համեմատ գործազուրկների թիվն աճել էր 16 հազարով: Բացասական այս միտումների պարագայում՝ 2018 թվականին զբաղվածության պետական ծրագրերի կատարողականը եղել է աննախադեպ ցածր՝ 25 տոկոս: Այսինքն՝ նույնիսկ եղած սուղ հնարավորությունների պայմաններում շուրջ 3000-4000 գործազուրկներ չեն ստացել հնարավոր պետական աջակցություն եւ չեն տեղավորվել աշխատանքի:
Կարեւոր է նշել նաեւ, որ 2019 թվականին միջին ամսական կտրվածքով աշխատանք փնտրողների ընդամենը 1 տոկոսն է տեղավորվել աշխատանքի: Այսինքն՝ ամսական միջինը 1000 աշխատանք փնտրողներ են տեղավորվել աշխատանքի, իսկ նրանցից ընդամենը 140-ն են ըդգրկված եղել զբաղվածության պետական ծրագրերում:
Զբաղվածության պետական աջակցության փաստացի արդյունքի գնահատման տեսանկյունից անհրաժեշտ է հաշվի առնել նաեւ, որ զբաղվածության պետական գործակալությունն ունի 51 տարածքային կենտրոններ՝ շուրջ 300 աշխատողներով, տարեկան շուրջ 1,2 միլիարդ դրամ պահպանման ծախսերով»:
Գործազուրկների թիվը նվազում է արտագաղթի հետևանքով
Գործազուրկների թիվը նվազում է արտագաղթի հետեւանքով: Այս մասին հայտարարություն է տարածել ՀՅԴ Բյուրոյի տնտեսական հետազոտությունների գրասենյակի ծրագրերի համակարգող, տնտեսագետ Թադեւոս Ավետիսյանը:
Նա, մասնավորապես, նշել է.
«ՀՀ վիճակագրական կոմիտեն օրերս հրապարակեց ընթացիկ տարվա 2-րդ եռամսակի հիմնական ցուցանիշները, որոնք բնութագրում են աշխատանքի շուկան:
Մասնավորապես, 2019 թվականի 1-ին եռամսյակի համեմատ՝ 2-րդ եռամսյակում շուրջ 60 հազարով նվազել է աշխատուժից դուրս բնակչության թիվը, այսինքն` աշխատանքային տարիքի աշխատունակ բնակչության այն հատվածը, որոնք աշատանք չեն փնտրում կամ պատրաստ չեն անցնել աշխատանքի կամ չեն ցանկանում աշատել: Գրեթե նույն չափով էլ՝ շուրջ 60 հազարով, ավելացել է զբաղվածների թիվը: Այս ցուցանիշների փոփոխությունը հիմնականում բացատրվում է ստվերային զբաղվածության կրճատմամբ:
Առաջին հայացքից դրականորեն արձանագրում ենք, որ 2019 թվականի 2-րդ եռամսյակում շուրջ 46400-ով նվազել է գործազուրկների թիվը՝ նախորդ եռամսյակի համեմատ: Այս առումով հատկանշական է նաեւ, որ շուրջ 51500-ով նվազել են աշխատանքային ռեսուրսները: Այս ցուցանիշը կազմում է աշխատուժից դուրս բնակչության, զբաղվածների եւ գործազուրկների թվերի հանրագումարը:
Հետեւաբար, եթե աշխատուժից դուրս բնակչության թվի նվազմանը համարժեք ավելացել է զբաղվածների թիվը, ապա ստացվում է՝ գործազուրկների թվի կրճատումն արձանագրվել է աշխատանքային ռեսուրսների (15-75 տարեկան առկա բնակչություն) նվազման հետեւանքով:
Այլ կերպ ասած, 2019 թվականի 2-րդ եռամսյակում՝ 1-ին եռամսակի համեմատ 51500-ով նվազել է 15-75 տարեկան առկա բնակչության թիվը, որոնցից 46400-ը գործազուրկներ են: Այսինքն, քննարկվող ժամանակահատվածում 253600 գործազուրկների 18,3 տոկոսը կամ 46400 գործազուրկներ արտագաղթել են Հայաստանից կամ մեկնել են արտագնա աշխատանքի՝ բնականաբար, հայրենիքում հարմար աշխատանք չգտնելու հետեւանքով:
Սա մտահոգիչ էական փաստ է, որի արձանագրմամբ ստացվում է հետեւյալ մոտեցումը. «չկա մարդը, չկա պրոբլեմը»:
Այս իմաստով մտահոգիչ է նաեւ, որ 2019 թվականի 1-ին եռամսյակին՝ նախորդ տարվա նույն ժամանակահատվածի համեմատ գործազուրկների թիվն աճել էր 16 հազարով: Բացասական այս միտումների պարագայում՝ 2018 թվականին զբաղվածության պետական ծրագրերի կատարողականը եղել է աննախադեպ ցածր՝ 25 տոկոս: Այսինքն՝ նույնիսկ եղած սուղ հնարավորությունների պայմաններում շուրջ 3000-4000 գործազուրկներ չեն ստացել հնարավոր պետական աջակցություն եւ չեն տեղավորվել աշխատանքի:
Կարեւոր է նշել նաեւ, որ 2019 թվականին միջին ամսական կտրվածքով աշխատանք փնտրողների ընդամենը 1 տոկոսն է տեղավորվել աշխատանքի: Այսինքն՝ ամսական միջինը 1000 աշխատանք փնտրողներ են տեղավորվել աշխատանքի, իսկ նրանցից ընդամենը 140-ն են ըդգրկված եղել զբաղվածության պետական ծրագրերում:
Զբաղվածության պետական աջակցության փաստացի արդյունքի գնահատման տեսանկյունից անհրաժեշտ է հաշվի առնել նաեւ, որ զբաղվածության պետական գործակալությունն ունի 51 տարածքային կենտրոններ՝ շուրջ 300 աշխատողներով, տարեկան շուրջ 1,2 միլիարդ դրամ պահպանման ծախսերով»: