Ուրացման ժամանակաշրջան, երբ դասալիքները հերոսների դատավորներն ու մեղադրողներն են հանդիսանում
Խառը ժամանակներ ենք ապրում: Ուրացման ժամանակաշրջան, երբ դասալիքները հերոսների դատավորներն ու մեղադրողներն են հանդիսանում: Սա էլ կանցնի, բայց ամոթը կմնա...
Նիկոլը Նյու Յորքում հանդիպում է հայ համայնքի հետ ու հպարտանում, որ Ռոբերտ Քոչարյանը և Մանվել Գրիգորյանը ձերբակալված են: Նրանք էլ «հպարտորեն» ծափահարում են:
Դուք գոնե հասկանո՞ւմ եք՝ ինչ եք անում:
Արցախի հերոսների ձերբակալության փաստին կարող են ծափահարել միայն Ադրբեջանում և Թուրքիայում:
Հ.Գ. Մի զարմացիր, քանի որ ուրացողը շուն չէ, այլ մարդ:
Գ.Նժդեհ
***
Երբ Նիկոլ Փաշինյանը Ստեփանակերտի հանրահավաքում հռչակեց՝ «Արցախը Հայաստան է եւ վերջ» եւ «Միացում» կարգախոսները, իշխանական քարոզչամեքենան շտապեց սա ներկայացնել իրենց սիրած ածականով՝ «աննախադեպ» ազգային հայտարարություն, թե տեսեք-տեսեք՝ ինչ դուխով վարչապետ ունենք:
Այսօր, սակայն Փաշինյանը իրեն եւ նեոբոլշեւիկներին բնորոշ ոճով «մեկ քայլ առաջ երկու քայլ հետ» է գրանցում Fox LA-ի հետ հարցազրույցում, մասնավորապես նշելով. «Արցախյան խնդրի կարգավորումը պետք է ընդունելի լինի եւ Հայաստանի, եւ Արցախի, եւ Ադրբեջանի ժողովուրդների համար»:
«Դուխով» վարչապետը սովորության համաձայն ընդգծել է իր «ես»-ը ու ասել, թե ինքը ՀՀ առաջին ղեկավարն է, որ դրա մասին խոսում է:
Փաշինյանը դարձյալ իր ոճի մեջ է՝ ցուգցվանգ, անտրամաբանական գործողություն եւ ձեւակերպումներ: Այսպիսով, միջազգային հանրության կողմից «դեղին քարտից» հետո Փաշինյանը «նահաջում է երգով»:
Ի՞նչ կարիք կար Ստեփանակերտում տուրք տալ պոպուլիզմին, որ այսօր էլ նահանջեր:
Հ.Գ. Նիկոլ Փաշինյանը ՀՀ ոչ բարով առաջին ղեկավարն է, որը երբեւիցե չի նշել, որ Արցախի անկախության միջազգային ճանաչումն այլընտանք չունի:
Համազգային ողբերգություն է, երբ բանակցային գործընթացը վստահված է «իզմեր» ու հայեցակարգ չունեցող, «պոպուլիզմի» գերի մեկին:
Ուրացման ժամանակաշրջան, երբ դասալիքները հերոսների դատավորներն ու մեղադրողներն են հանդիսանում
Խառը ժամանակներ ենք ապրում: Ուրացման ժամանակաշրջան, երբ դասալիքները հերոսների դատավորներն ու մեղադրողներն են հանդիսանում: Սա էլ կանցնի, բայց ամոթը կմնա...
Նիկոլը Նյու Յորքում հանդիպում է հայ համայնքի հետ ու հպարտանում, որ Ռոբերտ Քոչարյանը և Մանվել Գրիգորյանը ձերբակալված են:
Նրանք էլ «հպարտորեն» ծափահարում են:
Դուք գոնե հասկանո՞ւմ եք՝ ինչ եք անում:
Արցախի հերոսների ձերբակալության փաստին կարող են ծափահարել միայն Ադրբեջանում և Թուրքիայում:
Հ.Գ.
Մի զարմացիր, քանի որ ուրացողը շուն չէ, այլ մարդ:
Գ.Նժդեհ
***
Երբ Նիկոլ Փաշինյանը Ստեփանակերտի հանրահավաքում հռչակեց՝ «Արցախը Հայաստան է եւ վերջ» եւ «Միացում» կարգախոսները, իշխանական քարոզչամեքենան շտապեց սա ներկայացնել իրենց սիրած ածականով՝ «աննախադեպ» ազգային հայտարարություն, թե տեսեք-տեսեք՝ ինչ դուխով վարչապետ ունենք:
Այսօր, սակայն Փաշինյանը իրեն եւ նեոբոլշեւիկներին բնորոշ ոճով «մեկ քայլ առաջ երկու քայլ հետ» է գրանցում Fox LA-ի հետ հարցազրույցում, մասնավորապես նշելով.
«Արցախյան խնդրի կարգավորումը պետք է ընդունելի լինի եւ Հայաստանի, եւ Արցախի, եւ Ադրբեջանի ժողովուրդների համար»:
«Դուխով» վարչապետը սովորության համաձայն ընդգծել է իր «ես»-ը ու ասել, թե ինքը ՀՀ առաջին ղեկավարն է, որ դրա մասին խոսում է:
Փաշինյանը դարձյալ իր ոճի մեջ է՝ ցուգցվանգ, անտրամաբանական գործողություն եւ ձեւակերպումներ: Այսպիսով, միջազգային հանրության կողմից «դեղին քարտից» հետո Փաշինյանը «նահաջում է երգով»:
Ի՞նչ կարիք կար Ստեփանակերտում տուրք տալ պոպուլիզմին, որ այսօր էլ նահանջեր:
Հ.Գ. Նիկոլ Փաշինյանը ՀՀ ոչ բարով առաջին ղեկավարն է, որը երբեւիցե չի նշել, որ Արցախի անկախության միջազգային ճանաչումն այլընտանք չունի:
Համազգային ողբերգություն է, երբ բանակցային գործընթացը վստահված է «իզմեր» ու հայեցակարգ չունեցող, «պոպուլիզմի» գերի մեկին:
Էդուարդ Շարմազանովի ֆեյսբուքյան էջից