Մի բան ասեմ։ Ուզեք, թե չուզեք, բայց փաստը կայանում է նրանում, որ ներկայումս Հայաստանը գտնվում է Ռուսաստանի գոտում, ու այս պարագայում Հայաստանում ունենալ մի իշխանություն, որը ոչ միայն ընդունված չէ Մոսկվայի կողմից, այլ ռուսական իշխանությունների կողմից դիտարկվում է որպես իզգոյ, դա նշանակում է երկիրը կանգնեցնել անտեղի հարվածների, արհավիրքների ու դաժան աղետի առաջ, որը կարող ճակատագրական լինել հայ ազգի հետագա գոյատևման համար։

Իհարկե, քաղաքական ռեալիզմից կտրված մանկամիտների բանակը կարող է շարունակել բարբաջել, թե այդ կերպ, նման զոհաբերություններով հայ ազգը պաշտպանում է իր սուվերենությունը, բայց դա գեղեցիկ հեքիաթներ են անգրագետ ցեղերի ականջը շոյելու համար։

Նման կերպ հայ ազգը մի անգամ էլ է 1920 թվականին «պաշտպանել իր սուվերենությունը», երբ քաղաքական անհեռատեսությունը հանգեցրեցին նրան, որ լավագույն դեպքում Արաքսը հասցրեց անցնել այդ անպատասխանատու իշխանությունը եւ իրենց ընտանիքի անդամները, իսկ թուրքական զորքը տեղում՝ Գյումրիում բռնաբարում էր հայ աղջիկներին եւ տղաներին, իսկ Հայաստանն էլ կորցրեց այն տարածքների 2/3-ը, որը պոտենցիալ կարող էր պահպանել Սովետական Հայաստանի կազմում։

Այս իրավիճակը երկար տևել չի կարող, կա՛մ հայ ազգը պետք է գտնի իր մեջ ուժ և հեռատեսություն՝ ձերբազատվելու այս անձանցից, ում հետագա պաշտոնավարումը սպառնում է ողջ ազգին, կա՛մ պետք է պատրաստ լինի աղետի...

Արգիշտի Կիվիրյանի ֆեյսբուքյան էջից