Նիկոլի կողքին տեսնելով արյունարբու թալանչիների պլեյադա՝ հասկանում ես, որ թավշյա թույնով սրսկված Պողոսն ամենևին էլ չի ցանկացել արդարություն, այլ նրա միակ նպատակը, որի համար 11 տարի առաջ մարտի մեկին ոռնացել է Նիկոլը, եղել է «քաղաքը մաքրել ղարաբաղցի տականքներից»։ Այստեղ և՛ Նիկոլի, և՛ Պողոսի փայփայած երազանքները համընկել են իրար։ Ասեմ, որ երբ ադրբեջանական Սումգայիթ քաղաքում 1988 թ. փետրվարի 26֊ին սկսվել են հայկական ջարդերը, թուրք ռամիլները նույն՝ «քաղաքը մաքրել հայ տականքներից» կոչով են իրագործել իրենց ոճրագործությունները։ Եվ կարելի է կռահել, թե ինչու մարրտիմեկյան սպանդ կազմակերպող Նիկոլն այս տարի փետրվարի 26֊ին, որպես Պողոսի վարչապետ, ուղերձ չհղեց հայ ժողովրդին այդ ցեղասպանության օրվա հիշատակի առթիվ։ Սա է այն դառը ճշմարտությունը, որ պետք է ընդունել՝ տեսնելով Գյումրին թալանած Քոչարյան Անդրանիկին այդ քաղաքի փողոցներում ժպիտը դեմքին Նիկոլի կողքին՝ որպես կատրյալ ՀՀՇ֊ական։ Հ.Գ. Լա՛վ չի, վերջը լավ չի լինելու, Պողո՛ս, ուշքի՛ արի, քեզ խաբել ե՛ն։

Մեսրոպ Մուսայելյանի ֆեյսբուքյան էջից