Հայաստանում ադրբեջանական շահերի լոբբինգով զբաղվողները իրենց քաղաքացիական հասարակություն են հռչակել ու իբրև թե մարդու իրավունքների պաշտպանությամբ են զբաղվում. պատկերացնո՞ւմ եք զավեշտի չափը՝ որտեղ է Ադրբեջանը ու որտեղ՝ մարդու իրավունքները: Բա որ այդ նույն ընկերներից շատերը հայտարարում են, որ իրենք արևմտամետ են ու ազատական արժեքների ջատագով:
-Արա, այ ... (ասել էի արդեն), Ադրբեջանը արևմուտք չի, արևելք է, գոնե քարտեզ սովորե՛ք, այ «ազատական» ու «արևմտամետ» իլհամիստներ:
Ժողովո՛ւրդ ջան, փաստորեն, ըստ այդ կոնտինգենտի՝ ազատականությունն ու ժողովրդավարությունը սեփական երկիրը չսիրելն են ու թշնամու առաջ կապիտուլյացիայի ենթարկվելը: Իրենց կարծիքով, եթե Հայաստանը ինքնակապիտուլյացիայի ենթարկվի Ադրբեջանի առաջ, ապա իրենց շատ սիրելի ու «շատ կիրթ» Իլհամ Հեյդարօղլին իր նավթադոլարները կբերի ու փեշքեշ կանի Հայաստանին, կամ եթե ոչ Հայաստանին (դե, իրենք խնչած ունեն Հայաստանի վրա), ապա գոնե իրենց կտա:
Այ ձյուն գա գլխներիդ, հա, ա՛յ տխմարներ, թուրքերը միշտ անառիկ ամրոցը գրավելուց առաջինը այն դավաճաններին են սատկացնում, որոնք օգնել են իրենց այդ գործում, հույս չունենաք, որ Բաքվի համամներում սուլթանական հաճույքներ եք անելու Հեյդարօղլուի նավթադոլարներով, դուք առաջինն եք ագռավներին կեր դառնալու «հարգելի՛» արևմտամետ, վա՛յ, կներեք, ադրբեջանամետ հայաստանյան «քաղ. հասարակություն»:

Թորոս Ալեքսանյանի ֆեյսբուքյան էջից