«Ապօրինի ծագում ունեցող գույքի բռնագանձման մասին» ՀՀ օրենքի նախագծին ծանոթանալուց հետո մտքիս միայն մեկ բան է գալիս՝ դա պարզապես նեոբոլշևիզմ է և պարզապես «գեղեցիկ» գաղափարների տակ թաքնված մի շատ վտանգավոր երևույթ՝ դա ոչ թե «թալանածը» իբր հետ բերելու գործիք է, այլ մի չարիք, որի արդյունքում երկրում նոր թափ են ստանալու կոռուպցիան, իրավական «բեսպրեդելը», ստալինյան ժամանակների «դանոսները», օպերատիվ մարմինների կողմից պետական իշխանությանը փաստացի տիրանալը և այլն և այլն: Ոչ ոք այս երկրում այսուհետ հանգիստ քնել չի կարող և յուրաքանչյուրը կարող է ամեն պահի սպասել, որ «դատախազը» կհամարի որ իր գույքը ապօրինի է և դրա բնական հետևանքը՝ пойди докажи, что ты не верблюд հայտնի անեկդոտի նման վիճակները:

Ես դեմ չեմ երկիրը բառիս բուն իմաստով կերած մարդկանցից ապօրինի գույքը հետ պահանջելուն, բայց նման օրենքի պայմաններում այդ արդարացի պահանջը պարզապես կորելու է, իսկ օրենքը թույլ է տալու ամեն մի հայի կյանքն անկախ Հայաստանում դարձնել ավելի դժոխային, քան Օսմանյան Թուրքիայում և Սեֆևյան Պարսկաստանում: Սեփականության իրավունքի զրոյացումը դառնալու է փաստ, իսկ դատախազներին անսահմանափակ իշխանություն տալը յուրաքանչյուրի գույքի հարցում, պարզապես վերադարձնելու է մեզ հին «բարի» սովետական դատախազությանը, երբ նրանք իրավական առումով ամեն ինչ կարող էին և ամեն ինչ որոշող էին:

Օրենքի այս նախագիծը ազգակործան էություն ունի, այն ենթակա է կատարյալ վերամշակման: Առնվազն գույքի արժեքի շեմը պետք է սկսի ոչ թե 50 միլիոն դրամից, այլ 1 միլիարդ դրամից, էլ չեմ խոսում մնացած «դատավարական և նյութական» իրավական բռակի մասին, որով լի է այդ նախագիծը:

Տիգրան Աթանեսյանի ֆեյսբուքյան էջից