Ուզեցա հիշեցնել, որ Տյանանմենից 30 տարի է անցել, Չինաստանում դրանից հետո փոխվել է 3 ադմինիստրացիա, ու այդպես էլ տեղի ունեցածի հանգամանքները պարզելու ոչ հաշվեքննիչ հանձնաժողով է ստեղծվել, ոչ էլ կենտկոմի կամ միջգերատեսչական։

Փոխարենը՝ Չինաստանը անցած 30 տարում մոլորակի բնակչության ուղիղ 10 տոկոսին (բուն Չինաստանում) աղքատությունից հանել ու սարքել է միջին եկամուտ ունեցող, ուղիղ 20 տոկոսին (հիմնականում Ասիայում, Աֆրիկայում ու Լատինական Ամերիկայում) առել է բառիս բուն իմաստով, մնացած 70 տոկոսին գցել է սպառողական կախվածության մեջ։

Քանի որ էս փորձը մեզ սենց թե նենց անհասանելի է, իսկ ապրել պետք է ամեն դեպքում, առաջարկում եմ
-մի հանձնաժողով բացել, որը կզբաղվի Քեռու (Արշակ Գավաֆյան)՝ ցարական բանակին զինվորագրվելու հանգամանքներն ուսումնասիրելու հարցով,
-մի քրեական գործ հարուցել, որի քննությամբ հնարավոր կլինի Գրիբոյեդովին մեղադրել էթնիկ հայերին՝ իրենց կամքին հակառակ բռնի տեղահանելու համար։

Սույն երկու պրոցեսները լավագույնս կարող են ծառայել Ռուսաստանին քննադատելու և Հայաստանի սուվերենության աստիճանը բարձրացնելու գործին։

Արմեն Մինասյանի ֆեյսբուքյան էջից

Կից նյութն՝ այստեղ