Ի՜նչ-ինչ, բայց մի բան Նիկոլն ու իր «կամանդը» հաստա՛տ կարողանում են անել` իրենց անսահման անգրագիտության, «չմոյության», մանրախնդրության եւ քինախնդրության էկզոտիկ դրսեւորումներից աչք չբացող հպարտ քաղաքացուն զարմացնել անհամարժեքության նորանոր նմուշներով։

Կարո՞ղ էիք պատկերացնել, որ «ժողովրդի կառավարությունն» այնքան քինոտ կգտնվեր, որ Առաջին Հանրապետության հիմնադիր Դաշնակցությանը պաշտոնապես չէր հրավիրի Առաջին հանրապետության օրվան նվիրված տոնակատարությանը։ Անունն էլ կդներ` «արտախորհրդարանական ուժերին հրավեր չի ուղարկվել»։

Եվ այդ «մանր վրեժխնդրության» կամ, այսպես ասենք` «անցումային պատմական արդարության արդյունքում» ՀՅԴ վերնախավը հնարավորություն չէր ունենա մասնակցել Առաջին հանրապետության կառավարության առանցքային դեմքերից մեկի` Արամ Մանուկյանի հուշարձանի (Դաշնակցության Տորոնտոյի կառույցի նախաձեռնությա՛մբ կյանքի կոչված արձանի) բացման արարողությանը։

Հասկացանք` կոմպլեքսավորված են։ Բայց այսքա՞ն...

Լիլիթ Պողոսյանի ֆեյսբուքյան էջից