Դատարանի որոշումը չի կարող որակվել որպես հասարակության մի մասի հաղթանակ կամ մյուս մասի պարտություն
Կասկածից վեր է, որ Ռոբերտ Քոչարյանի նկատմամբ խափանման միջոցի փոփոխման դատական որոշումը կայացնելիս դատավորը առաջնորդվել է բացառապես օրենքի պահանջներով՝ հաշվի առնելով, հավանաբար նաև, քրեական գործի առանձնահատկությունները: Ըստ այդմ այդ որոշումը իրավական է թե՛ հիմքերով և թե՛ բովանդակությամբ:
Սակայն այդ ամենով հանդերձ, դատարանի որոշումն, իսկ ավելի ճիշտ՝ այն հանգամանքը, թե ինչ հիմքով կայացվեց Ռոբերտ Քոչարյանի խափանման միջոցը փոխելու որոշումը (վերջինս ընդունվեց հաշվի առնելով Արցախի նախկին և գործող Նախագահների միջնորդությունը) անշուշտ կունենա նաև քաղաքական հետևանքներ, ընդ որում, ըստ իս, Արցախում ներքաղաքական լարվածությունը մեղմելու և Հայաստան-Արցախ հարաբերություններն էլ ավելի կառուցողական հուն տեղափոխելու առումով՝ միանգամայն նպաստավոր հետևանքներ:
Պետք չէ շատ խորաթափանց լինել, որպեսզի հասկանալ, որ այդ որոշումը էապես կբարձրացնի Արցախի Հանրապետության քաղաքական ղեկավարության հեղինակությունը ոչ միայն Արցախի հասարակության շրջանում (ինչը շատ կարևոր է այսսօրյա նախընտրական Արցախի պարագայում), այլև Արցախի արտաքին գործընկերների շրջանում: Ըստ իս վերջին գործոնը շատ կարևոր է նաև Մինսկի խմբի հովանու ներքո ընթացող բանակաացային գործընթացում Հայաստանի քաղաքական ղեկավարության կողմից Արցախին վերապահվող պատասխանատու դերակատարման ընկալման առոմով:
Դատարանի վերը նշված որոշումը կարող է նոր շունչ հաղորդել Հայաստան-Արցախ երկխոսությանը և էապես նպաստել հայ ժողովրդի երկու հատվածների համերաշխության էլ ավելի խորացմանը՝ օգտակար լինել արտաքին մարտահրավերներին դիմագրավելու մեր հավաքական կարողություններ բարձրացմանը:
Համոզված եմ, որ այդ որոշումը խորը հիասթափութուն կպատճառի նաև ներհայկական զարգացումներին շունչները պահած հետևող մեր «ոխերիմ հարևաններին»:
Բայց այս ամենի համար կա մի շատ կարևոր նախապայման՝ դատարանի նշված որոշումը որևէ պարագայում չի կարող որակվել հասարակության մի մասի հաղթանակ կամ մյուս մասի պարտություն:
Մենք պարտավոր ենք շատ հոգատարությամբ վերաբերվել ներհայկական համերաշխությունը խորացնող ցանկացած հնարավորությանը և զերծ մնալ հանրային կյանքը ալեկոծող ցանկացած քայլից :
***
Դատարանը հաշվի առնելով Արցախի Նախագահների միջնորդությունը փոխեց Ռոբերտ Քոչարյանի նկատմամբ խափանման միջոցը: Անշուշտ գործի քննությունը չի ընդհատվում և առաջիկայում մենք հնարավորություն կունենանք հետևելու դատաքննության փաստացի ընթացքին:
Բայց անկախ ամեն ինչից, առանց սխալվելու հավանականության,կարող ենք փաստել, որ հայրենական արդարադատությունը այսօր կարևոր քննություն բռնեց, ինչն, անկասկած, հուսադրող է:
Բարդ և անհարթ է իրավական պետության կայացման ուղին, բայց այն սկսվում է արդարադատության փոքրիկ հաղթանակներով:
Դատարանի որոշումը չի կարող որակվել որպես հասարակության մի մասի հաղթանակ կամ մյուս մասի պարտություն
Կասկածից վեր է, որ Ռոբերտ Քոչարյանի նկատմամբ խափանման միջոցի փոփոխման դատական որոշումը կայացնելիս դատավորը առաջնորդվել է բացառապես օրենքի պահանջներով՝ հաշվի առնելով, հավանաբար նաև, քրեական գործի առանձնահատկությունները: Ըստ այդմ այդ որոշումը իրավական է թե՛ հիմքերով և թե՛ բովանդակությամբ:
Սակայն այդ ամենով հանդերձ, դատարանի որոշումն, իսկ ավելի ճիշտ՝ այն հանգամանքը, թե ինչ հիմքով կայացվեց Ռոբերտ Քոչարյանի խափանման միջոցը փոխելու որոշումը (վերջինս ընդունվեց հաշվի առնելով Արցախի նախկին և գործող Նախագահների միջնորդությունը) անշուշտ կունենա նաև քաղաքական հետևանքներ, ընդ որում, ըստ իս, Արցախում ներքաղաքական լարվածությունը մեղմելու և Հայաստան-Արցախ հարաբերություններն էլ ավելի կառուցողական հուն տեղափոխելու առումով՝ միանգամայն նպաստավոր հետևանքներ:
Պետք չէ շատ խորաթափանց լինել, որպեսզի հասկանալ, որ այդ որոշումը էապես կբարձրացնի Արցախի Հանրապետության քաղաքական ղեկավարության հեղինակությունը ոչ միայն Արցախի հասարակության շրջանում (ինչը շատ կարևոր է այսսօրյա նախընտրական Արցախի պարագայում), այլև Արցախի արտաքին գործընկերների շրջանում: Ըստ իս վերջին գործոնը շատ կարևոր է նաև Մինսկի խմբի հովանու ներքո ընթացող բանակաացային գործընթացում Հայաստանի քաղաքական ղեկավարության կողմից Արցախին վերապահվող պատասխանատու դերակատարման ընկալման առոմով:
Դատարանի վերը նշված որոշումը կարող է նոր շունչ հաղորդել Հայաստան-Արցախ երկխոսությանը և էապես նպաստել հայ ժողովրդի երկու հատվածների համերաշխության էլ ավելի խորացմանը՝ օգտակար լինել արտաքին մարտահրավերներին դիմագրավելու մեր հավաքական կարողություններ բարձրացմանը:
Համոզված եմ, որ այդ որոշումը խորը հիասթափութուն կպատճառի նաև ներհայկական զարգացումներին շունչները պահած հետևող մեր «ոխերիմ հարևաններին»:
Բայց այս ամենի համար կա մի շատ կարևոր նախապայման՝ դատարանի նշված որոշումը որևէ պարագայում չի կարող որակվել հասարակության մի մասի հաղթանակ կամ մյուս մասի պարտություն:
Մենք պարտավոր ենք շատ հոգատարությամբ վերաբերվել ներհայկական համերաշխությունը խորացնող ցանկացած հնարավորությանը և զերծ մնալ հանրային կյանքը ալեկոծող ցանկացած քայլից :
***
Դատարանը հաշվի առնելով Արցախի Նախագահների միջնորդությունը փոխեց Ռոբերտ Քոչարյանի նկատմամբ խափանման միջոցը:
Անշուշտ գործի քննությունը չի ընդհատվում և առաջիկայում մենք հնարավորություն կունենանք հետևելու դատաքննության փաստացի ընթացքին:
Բայց անկախ ամեն ինչից, առանց սխալվելու հավանականության,կարող ենք փաստել, որ հայրենական արդարադատությունը այսօր կարևոր քննություն բռնեց, ինչն, անկասկած, հուսադրող է:
Բարդ և անհարթ է իրավական պետության կայացման ուղին, բայց այն սկսվում է արդարադատության փոքրիկ հաղթանակներով:
Խոսրով Հարությունյանի ֆեյսբուքյան էջից