Էս մարդը (Հայաստանի ոչ բարով վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը, էլի) բացի նրանից, որ տարրական պատկերացում չունի արդյունավետ կառավարման մասին, իրավիճակը չի վերահսկում ու չգիտի` ինչ անել, ումով եւ ինչպես, դեռ մի բան էլ` տառապում է լեզվական քրոնիկ «փորլուծությամբ»։

Մի տարի է` խոսում է, խոսում է, խոսում, ու չի հոգնում. միակ բանը, որ անում է «հավեսով» («դուխով») եւ գործնականում անընդմեջ, խոսելն է` ուղեղներ լվանալը։ Պատեհ-անպատեհ խոսում է ԱԺ ամբիոնից` որեւէ նոր բան չասելով։ Հետո, որպես կանոն, պատասխանում է լրագրողների հարցերին` հաստատելով ու վերահաստատելով այն, ինչ արդեն ասել էր։

Կառավարության նիստերում խոսում է ու խոսում... Նեղն ընկնելու դեպքում շտապ ասուլիս է հրավիրում, էլի մի երեք-չորս ժամ խոսում, խոսում, խոսում, ու չի կշտանում...

Այդքանը քիչ համարելով` ժամանակ առ ժամանակ վիրտուալ ասուլիսներ է կազմակերպում ու պատասխանում ՖԲ օգտատերերի եւ ֆեյքերի մանրակրկիտ մշակված, լայքերով ամրապնդված «ինքնաբուխ» հարցերին։ Հանպատրաստից ուղիղեթերային «միացումների»` լայվերի մասին արդեն չենք խոսում։

Հիմա էլ խոսելու նոր «ձեւաչափ» է գտել` հանդիպել ուսանողների հետ, պատասխանել պատվիրված հարցերին ու ոչինչ չասել։
Այդ «ձեւաչափի» շրջանակում էլ գնացել էր համալսարան` եւս մեկ անգամ ավետելու, խեղդվողների փրկությունը խեղդվողների գործն է. հույսներդ կտրեք` ինքը եւ իր թրաշամանուկները ոչ մի բանի համար պատասխանատու չեն, երբեք չեն եղել ու չեն լինելու...

Լիլիթ Պողոսյանի ֆեյսբուքյան էջից