15.11.2024 ● 13:11
15.11.2024 ● 13:08
15.11.2024 ● 12:31
15.11.2024 ● 11:58
15.11.2024 ● 11:01
15.11.2024 ● 10:04
15.11.2024 ● 09:26
15.11.2024 ● 08:59
15.11.2024 ● 07:02
Մնալ «ես»-ի հույսին, թերևս, նշանակում է պատասխանատվություն ստանձնել՝ քո արածի ու չարածի համար
Լիարժեք ապրել կարելի է միայն «ես»-ի հաշվին։
Քաղքենին, սակայն, ոչինչ ավելի բարձր չի գնահատում, քան իր «ես»-ը (անշուշտ, թույլ զարգացած)։
Այսինքն՝ լիարժեքության հաշվին նա հասնում է ապահովության եւ անվտանգության, Աստծով ներշնչվելու փոխարեն՝ ունենում է խղճի հանգստություն, զվարթության փոխարեն՝վայելք, ազատության փոխարեն՝ հարմարավետություն, մահացու տապի փոխարեն՝ հաճելի ջերմաստիճան։
Ուստի քաղքենին, իր էությամբ, կյանքի հանդեպ թույլ մղումներ ունեցող արարած է, վեհերոտ, որ վախենում է գոնե ինչ-որ չափով իր «ես»-ի հույսին մնալ, հեշտությամբ կառավարվում է։
Հերման Հեսսե «Տափաստանի գայլը»
Հ.Գ. Մնալ «ես»-ի հույսին, թերեւս, նշանակում է պատասխանատվություն ստանձնել՝ քո արածի ու չարածի համար։ Իսկ դա բնորոշ է ոչ թույլերին:
Արփինե Հովհաննիսյանի ֆեյսբուքյան էջից