Առաջ նայում էի Ուկրաինայի ԱԺ-ի քրոնիկոնները, երբ մարդիկ իրար ծեծում, վիրավորում էին, իրար վրա աթոռներ շպրտում, ու միշտ զարմանում՝ ինչպե՞ս կարող են ժողովրդի ընտրյալները, հասարակության (գոնե տեսականորեն) լավագույն ներկայացուցիչներն այդպիսի վարքագիծ դրսևորել:
Իսկ հիմա նայում եմ մեր ԱԺ-ի նիստերը, և արդեն չեմ զարմանում: Փաստորեն, լավ էլ կարող են: Եվ եթե սա է մեր հասարակության հայելին, ապա.....
Հ.Գ.: Կրքերը թեժանում են, և լեզուները երկարում այն ժամանակ, երբ առարկայական ասելիք չկա, անելիք չկա, հաց տալու չկա, մնում է միայն շոուներով սնել քաղցած ժողովրդին:
Լեզուները երկարում են, երբ առարկայական ասելիք չկա
Առաջ նայում էի Ուկրաինայի ԱԺ-ի քրոնիկոնները, երբ մարդիկ իրար ծեծում, վիրավորում էին, իրար վրա աթոռներ շպրտում, ու միշտ զարմանում՝ ինչպե՞ս կարող են ժողովրդի ընտրյալները, հասարակության (գոնե տեսականորեն) լավագույն ներկայացուցիչներն այդպիսի վարքագիծ դրսևորել:
Իսկ հիմա նայում եմ մեր ԱԺ-ի նիստերը, և արդեն չեմ զարմանում: Փաստորեն, լավ էլ կարող են: Եվ եթե սա է մեր հասարակության հայելին, ապա.....
Հ.Գ.: Կրքերը թեժանում են, և լեզուները երկարում այն ժամանակ, երբ առարկայական ասելիք չկա, անելիք չկա, հաց տալու չկա, մնում է միայն շոուներով սնել քաղցած ժողովրդին:
Նինա Մարգարյանի ֆեյսբուքյան էջից