Այն, որ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի դեմ հարուցված մարտի 1-ի քրեական գործը շինծու է և իր էությամբ փուչիկ, պարզ է մասնագետների և գործից հասկացող յուրաքանչյուրի համար: Դա ընդամենը պոպուլիզմ է և հրճվանքի առարկա՝ որոշակի զոմբի-զանգվածի համար, այդ էյֆորիայի հիման վրա փաշինյանական իշխանությունը պահելու նպատակով:
Նայենք փաստերին: Քրեական գործում նշված է, թե Ռոբերտ Քոչարյանի և Սերժ Սարգսյանի մտերիմները և նրանց թիկնազորը մարտի 1-ի անթույլատրելի արարքներ են կատարել: Դա շատ լղոզված, անհասկանալի մեղադրանք է, որին հակադարձելը շատ դժվար է փաստաբանների համար: Շատ դժվար է պաշտպանվել նաև քրգործում առկա այն կեղծ թեզից, թե իբր Քոչարյանը ճնշումներ է իրականացրել Սահմանադրական դատարանի դատավորների վրա: Իրականում հարցաքննվել է ընդամենը երկու դատավոր, որոնցից ոչ մեկը այդպես էլ իր ցուցմունքներում չի հայտնել, որ իր վրա նախագահականից որևէ ճնշում է եղել: Ո՛չ նշված է՝ այդ ճնշումները ինչպիսի հանգամանքներում են եղել, ո՛չ նշված է՝ ինչպես են ճնշել, ոչ մի կոնկչետ բան չկա:
Հաջորդ թեզը, որը քրեական գործում չկա, բայց հաճախակի շահարկվում է իշխանությունների և ՀՔԾ-ի կողմից, այն է, թե իբր մարտի 1-ին օգտագործված պարկուճները կեղծվել են (փոխարինվել են): Այստեղ շեշտենք այն հանգամանքը, որ եթե նույնիսկ այդպիսի բան տեղի է ունեցել, դա եղել է Քոչարյանի պաշտոնավարման ժամկետի ավարտից հետո:
Անդրադառնալով Նիկոլ Փաշինյանի` 2018-ի օգոստոսի 17-ի հռչակավոր հայտարարությանը, թե ՝ «Մարտի 1-ի գործն ամբողջությամբ բացահայտված է», նշենք, որ դա ամբողջությամբ կեղծ ու տապալված հայտարարություն է: Երբ Նիկոլին ասացին, որ զոհերի մահվան հանգամանքները պարզված չեն, դու ինչպես ես հայտարարում, որ գործն ամբողջությամբ բացահայտված է, իշխանությունները ի պատասխան ասացին, թե բա գիտեք, պարկուճները կեղծվել են և զոհերի մահվան հանգամանքները պարզելը դարձել է անհնարին:
Եթե ընդունենք, որ դա այդպես է, և սպանվածների մահվան հանգամանքների պարզումը անհնար է, ուրեմն առհասարակ չենք կարող խոսել մարտի 1-ի բացահատված լինելու մասին: Դա ուղղակի աչքակապություն է, չհաջողված ֆոկուս:
Եվ վերջապես, այսօր իշխանության կողմից փորձ է արվում քողարկել այն փաստը, որ զոհերի մի մասը սպանվել է անկարգությունների զինված մասնակիցների կողմից՝ դիտավորյալ կամ անզգուշությամբ:
Հենց սրա վրա պետք է հրավիրել օբյեկտիվ մասնագետների ուշադրությունը:
Շինծու մեղադրանքները՝ իշխանությունը պահելու միջոց
Այն, որ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի դեմ հարուցված մարտի 1-ի քրեական գործը շինծու է և իր էությամբ փուչիկ, պարզ է մասնագետների և գործից հասկացող յուրաքանչյուրի համար: Դա ընդամենը պոպուլիզմ է և հրճվանքի առարկա՝ որոշակի զոմբի-զանգվածի համար, այդ էյֆորիայի հիման վրա փաշինյանական իշխանությունը պահելու նպատակով:
Նայենք փաստերին:
Քրեական գործում նշված է, թե Ռոբերտ Քոչարյանի և Սերժ Սարգսյանի մտերիմները և նրանց թիկնազորը մարտի 1-ի անթույլատրելի արարքներ են կատարել: Դա շատ լղոզված, անհասկանալի մեղադրանք է, որին հակադարձելը շատ դժվար է փաստաբանների համար: Շատ դժվար է պաշտպանվել նաև քրգործում առկա այն կեղծ թեզից, թե իբր Քոչարյանը ճնշումներ է իրականացրել Սահմանադրական դատարանի դատավորների վրա: Իրականում հարցաքննվել է ընդամենը երկու դատավոր, որոնցից ոչ մեկը այդպես էլ իր ցուցմունքներում չի հայտնել, որ իր վրա նախագահականից որևէ ճնշում է եղել: Ո՛չ նշված է՝ այդ ճնշումները ինչպիսի հանգամանքներում են եղել, ո՛չ նշված է՝ ինչպես են ճնշել, ոչ մի կոնկչետ բան չկա:
Հաջորդ թեզը, որը քրեական գործում չկա, բայց հաճախակի շահարկվում է իշխանությունների և ՀՔԾ-ի կողմից, այն է, թե իբր մարտի 1-ին օգտագործված պարկուճները կեղծվել են (փոխարինվել են):
Այստեղ շեշտենք այն հանգամանքը, որ եթե նույնիսկ այդպիսի բան տեղի է ունեցել, դա եղել է Քոչարյանի պաշտոնավարման ժամկետի ավարտից հետո:
Անդրադառնալով Նիկոլ Փաշինյանի` 2018-ի օգոստոսի 17-ի հռչակավոր հայտարարությանը, թե ՝ «Մարտի 1-ի գործն ամբողջությամբ բացահայտված է», նշենք, որ դա ամբողջությամբ կեղծ ու տապալված հայտարարություն է: Երբ Նիկոլին ասացին, որ զոհերի մահվան հանգամանքները պարզված չեն, դու ինչպես ես հայտարարում, որ գործն ամբողջությամբ բացահայտված է, իշխանությունները ի պատասխան ասացին, թե բա գիտեք, պարկուճները կեղծվել են և զոհերի մահվան հանգամանքները պարզելը դարձել է անհնարին:
Եթե ընդունենք, որ դա այդպես է, և սպանվածների մահվան հանգամանքների պարզումը անհնար է, ուրեմն առհասարակ չենք կարող խոսել մարտի 1-ի բացահատված լինելու մասին: Դա ուղղակի աչքակապություն է, չհաջողված ֆոկուս:
Եվ վերջապես, այսօր իշխանության կողմից փորձ է արվում քողարկել այն փաստը, որ զոհերի մի մասը սպանվել է անկարգությունների զինված մասնակիցների կողմից՝ դիտավորյալ կամ անզգուշությամբ:
Հենց սրա վրա պետք է հրավիրել օբյեկտիվ մասնագետների ուշադրությունը:
Անի Կարապետյանի ֆեյսբուքյան էջից