«Կապտամազիկ հրաշքի» հոգեխանգարմունքի վերջին ճիչի շոկային ազդեցությունից ուշքի չեկած (որտեղ սա բարեկամաբար խորհուրդ էր տալիս «երանությամբ ծամել մեր հերոսների կաշին» ու «պրծնել»)՝ ականատես եղանք ԼԳՊՏ «համայնքի» հերթական դարակազմիկ հաղթանակին։

Ամիսներ առաջ որքան էլ կարող էր անհավատալի թվալ, Ազգային ժողովի ամբիոնից լալահառաչ «ելույթ ունեցավ» անորոշ սեռի մի արարած, այսպես ասած` «տրանսգենդեր», լացուկոծ արեց, թե` հին Հայաստանում մեզ օրուարև չէին տալիս, օրը մի քանի անգամ կախում, քառատում, վերջում` սպանում էին, ու փառք տվեց Աստծուն, որ երկրում վերջապես բան է փոխվել՝ իշխանությունն անցել է քայլարածներին, ու տեղի է ունեցել զարմանահրաշ մի բան․ ինքը՝ իր ողջ հմայքով, ձեռքբերովի բարեմասնություններով հանդերձ, թիվ մեկ քաղաքական ամբիոնից խոսում է իր հույսերի ու հույզերի, երկնագույն երազանքների ու ակնկալիքների մասին։

Եվ սրանք միայն ծաղիկներն են։ Դեռ ինչե՜ր են լինելու...

Լիլիթ Պողոսյանի ֆեյսբուքյան էջից