Իշխանափոխությունից հետո Նիկոլ Փաշինյանի գլխավոր թիրախը փողն է։ Դրա մուտքն ու ելքը։

Փողի հանդեպ նրա հակվածությունը պաթոլոգիկ է։ Դա երևի մանկուց է գալիս։ Պատահական չէ, որ Փաշինյանն անընդհատ խոսում է այն մասին, որ սոցիալապես վատ է ապրել, ուսման վարձ վճարելու փող չի ունեցել, հիմա էլ վարկի տակ է։ Փաշինյանի թիմակից Ցոլակյան Ֆելիքսի ասած՝ աղքատը ինչքան էլ հարստանա, վրայից միշտ աղքատի հոտ է գալու։

Հիմա Փաշինյանն ակնհայտորեն հարստացել է, բայց նրա հոգեբանության մեջ դեռ կա ապառիկով ապրանք գնելու հակվածությունը (աղքատությունը պետք է գլխում հաղթահարել), ինչպես որ մարդ դարձած Շարիկովի մոտ էր մնացել կատուներ բռնելու «խասիաթը»։

Փողի հանդեպ թուլությունը, բացի հոգեբանականից, ունի նաև քաղաքական նշանակություն, բայց այդ մասին մեկ այլ առիթով կխոսենք։ Հիմա արժե անդրադառնալ Նիկոլ Փաշինյանի կնոջ՝ Աննա Հակոբյանի կողմից տնօրինվող հիմնադրամների ու այդ հիմնադրամների հաշիվների վրա հայտնված հսկայական միջոցների մասին։ Միջոցներ, որոնց մեծ մասն անանուն աղբյուրներից են։

Ինչո՞ւ են անանուն նվիրատվությունները

Դեռ չէր չորացել «թավշյա հեղափոխության» արձանագրած արդյունքների «թանաքը», Նիկոլ Փաշինյանը միտումնավոր վարկաբեկեց «Հայաստան» համահայկական հիմնադրամը։ Հիմնադրամ, որը եզակի կառույց էր ու երեք նախագահների օրոք չէր ենթարկվել քաղաքական մանիպուլյացիայի։

«Հայաստանի» վարկաբեկմանը զուգահեռ՝ ստեղծվեցին զրո վերահսկողության տակ գործող հիմնադրամները՝ «Իմ քայլը» և «Ժպիտների քաղաքը»։ Որպեսզի փողն այնտեղ հավաքվի։ Երկուսն էլ գլխավորում է Փաշինյանի կինը՝ Աննա Հակոբյանը։

Չենք ուզում կասկածի տակ դնել նրա բարի նպատակներն ու հիմնադրամների առաքելությունը, սակայն կան հարցեր, որոնց արժե անդրադառնալ։

Օրերս գործարկվեց «Իմ քայլը» հիմնադրամի կայքէջը, որից պարզ դարձավ, որ Հակոբյանի տնօրինության տակ են անցել միլիոնավոր դոլարներ։ Ընդ որում՝ նվիրատուների ցանկում բազմաթիվ են անանուն նվիրատվությունները։ Ու որքան մեծ է գումարի չափը, ու որքան կլոր է թիվը, այնքան անանուն է նվիրատվություն անողը։

Օրինակ՝ մեկը «Իմ քայլին» նվիրել է 500.000 դոլար` Մեղրիի մանկապարտեզի վերանորոգման համար։ Հետաքրքիր է, թե այդ ի՞նչ մանկապարտեզ է, որ նման հսկայական գումարով պետք է վերանորոգվի, այն էլ՝ անանուն բարերարի միջոցներով։ Կես միլիոն դոլարով կարելի է Երևանի Մարզահամերգային համալիրը վերանորոգել։ Բայց դե, որ «Իմ քայլում» որոշել են այդքան գումար ծախսել Մեղրիի մանկապարտեզում, ուրեմն մի բան գիտեն։ Ամոթ է նույնիսկ կասկածելը։

Ի դեպ, «Իմ քայլը» հիմնադրամին նվիրաբերած անանուն բարերարների քսակները համախառն դատարկվել են 900.000 դոլարի և 77.513.000 դրամի չափով։ Հսկայական գումարներ են պտտվում նաև «Ժպիտների քաղաքում»։ Կրկնենք՝ զրո վերահսկողությամբ։

Չմոռանամ ասել, որ եթե «Ժպիտիների քաղաքի» պահով գումարներ նվիրողների անունները կային ու դրա շուրջ աղմուկ բարձրացավ, ապա «Իմ քայլում» դա հաշվի առան ու մեծ գումարներ տվողների անվան դիմաց գրեցին «անանուն»։

Ահա այսպիսի սիրո և հանդուրժողականության մթնոլորտ է տիրում մեր երկրում։ Մարդիկ հարյուր հազարավոր դոլարներ են նվիրաբերում ու չեն էլ ուզում, որ իրենց անունը գրվի։ Եթե նման բան արվեր նախկինում, ապա ...

Հայկ Ուսունց

Հ.Գ.։ Մի ուշագրավ հանգամանք։ «Իմ քայլին» գումար է նվիրաբերել Վահագն Թևոսյանը։ Ենթադրվում է, որ նա ԱԺ «Ւմ քայլը» խմբակցության պատգամավոր, Նիկոլենց «Հայկական ժամանակ» թերթի նախկին աշխատակից և Նիկոլ Փաշինյանի վաղեմի ընկեր Վահագն Թևոսյանն է։

Ուշագրավն այդ նվիրաբերության մեջ այն է, որ նա նվիրաբերել է մի քանի անգամ։ Սկզբում նշված է, որ նա նվիրաբերել է 252.206 դրամ։ Հետո նույն Վահագնը արդեն կլոր գումարներ է մուտք անում Աննայի հիմնադրամ՝ 200–հազարական դրամների չափով։ Մեկ անգամ էլ՝ կլոր 100 հազար դրամի չափով։

Թե ինչով է պայմանավորված նույն մարդու կողմից հիմնադրամին պարբերաբար տրվող գումարների պատմությունը և այդ գումարների կլորությունը, կարելի է կռահել։

Վահագն Թևոսյանի պես էլի կան մարդիկ, որոնց անունով կլոր գումարներ են մուտք արվել հիմնադրամ։

Մի խոսքով, փողի հարցը լուրջ է դրված այս իշխանության մոտ։ Նրանք աշխատում են գերթափանցիկ։ Դե, իսկ ինչպես հիշում եք, կոռուպցիան արդեն վերացել է մեզանում, և օլիգարխներ չկան։ Նախկին օլիգարխները հիմա դարձել են Աննա Հակոբյանի գլխավորած հիմնադրամներին գումարներ նվիրաբերող սեփականատերեր։ Երբեմն՝ անանուն սեփականատերեր։