«Ֆեյսբուք» սոցիալական ցանցում հայտնվել է ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի պաշտպանների վերաքննիչ բողոքի տեքստը։

Պարոն Ռ.Քոչարյանին վերագրվում է մի արարք, որը՝ 2008 թվականի դրությամբ հանցագործություն չի համարվել

Այսպես, ՀՀ Սահմանադրության 72-րդ հոդվածի համաձայն՝

«Ոչ ոք չի կարող դատապարտվել այնպիսի գործողության կամ անգործության համար, որը կատարման պահին հանցագործություն չի հանդիսացել»:

2008 թ. դրությամբ գործող՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 300-րդ հոդվածն ուներ հետևյալ բովանդակությունը.

«1. Պետական իշխանությունը յուրացնելը՝ Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության խախտմամբ պետական իշխանությունը բռնությամբ զավթելուն կամ դա բռնությամբ պահելուն, ինչպես նաև Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական կարգը բռնությամբ տապալելուն կամ Հայաստանի Հանրապետության տարածքային ամբողջականությունը բռնությամբ խախտելուն ուղղված գործողությունները՝ պատժվում են ազատազրկմամբ՝ տասից տասնհինգ տարի ժամկետով:

2. Սույն հոդվածում նշված գործողությունների մասին իշխանության մարմիններին կամովին հայտնած անձն ազատվում է քրեական պատասխանատվությունից, եթե հայտնելու արդյունքում ձեռնարկված միջոցառումների շնորհիվ դրանց իրականացումը կանխվել է»:

ՀՀ քրեական օրենսգրքի 300.1-րդ հոդվածը, որը մեղսագրված է պարոն Ռ.Քոչարյանին, ուժի մեջ է մտել քննարկվող դեպքերից հետո՝ 18.03.2009 թվականին և ունի հետևյալ բովանդակությունը.

«1. Սահմանադրական կարգը տապալելը` Սահմանադրության 1-ից 5-րդ հոդվածներով կամ 6-րդ հոդվածի առաջին մասով նախատեսված որևէ նորմը փաստացի վերացնելը, որն արտահայտվում է իրավական համակարգում այդ նորմի գործողության դադարեցմամբ`

պատժվում է ազատազրկմամբ` տասից տասնհինգ տարի ժամկետով:

2. Սույն հոդվածով նախատեսված հանցագործության նախապատրաստության փուլում դրան մասնակցող անձի կողմից հանցագործության նախապատրաստության մասին իրավապահ մարմիններին կամավոր հայտնած անձն ազատվում է սույն հոդվածով նախատեսված քրեական պատասխանատվությունից»:

Այժմ վարույթն իրականացնող մարմնի կողմից փորձ է արվում հարցը ներկայացնել այնպես, իբրև ներկայիս 300.1-րդ հոդվածի դիսպոզիցիան լիովին ընդգրկվում էր 2008 թ. գործող օրենսգրքի 300-րդ հոդվածի դիսպոզիցիայի մեջ:

Նման պնդումը հեռու է իրականությունից: Իրականությունը կայանում է նրանում, որ՝ սահմանադրական կարգի տապալման այնպիսի սահմանում, որը տրված է ներկայիս 300.1-րդ հոդվածում՝ 2008 թ. գոյություն չի ունեցել: Այսինքն՝ 2008 թ. անձը չէր կարող ենթադրել, որ Սահմանադրության 1-ից 5-րդ հոդվածներով կամ 6-րդ հոդվածի առաջին մասով նախատեսված որևէ նորմի փաստացի վերացումը հանդիսանում է սահմանադրական կարգի տապալում:

Նման պայմաններում ՀՀ քրեական օրենսգրքի 300.1-րդ հոդվածը չի կարող տարածվել այնպիսի գործողությունների վրա, որոնք կատարվել են մինչև այդ հոդվածը ուժի մեջ մտնելը՝ 18.03.2009 թ.:

Բացի այդ, ՀՀ Ազգային ժողովի կողմից 2009թ. մարտի 18-ին ընդունված՝ «Հայաստանի Հանրապետության քրեական օրենսգրքում փոփոխություններ և լրացումներ կատարելու մասին» ՀՀ օրենքով ըստ էության սահմանվել են հանրորեն վտանգավոր արարքի նոր հանցակազմեր: Նկատի ունենալով, որ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 13-րդ հոդվածի 2-րդ մասի համաձայն՝ արարքի հանցավորությունը սահմանող, պատիժը խստացնող կամ հանցանք կատարած անձի վիճակն այլ կերպ վատթարացնող օրենքը հետադարձ ուժ չունի, ուստի ՀՀ քրեական օրենսգրքի 300.1-րդ հոդվածով պարոն Ռոբերտ Քոչարյանին մեղադրանք առաջադրվել բոլոր դեպքերում չէր կարող:

Այն, որ ներկայում գործող քրեական օրենսգրքի 300-րդ և 300.1-րդ հոդվածները 2008 թ. փետրվար-մարտ ամիսներին գործող նույն օրենսգրքի 300-րդ հոդվածի համեմատ վատթարացնում են անձի վիճակը՝ ուղղակիորեն ասված է թիվ ԵՔՐԴ-0567/01/08 քրեական գործով ամբաստանյալ Արեքսանդր Արզումանյանի նկատմամբ քրեական հետապնդումից մասամբ հրաժարվելու, առաջադրված մեղադրանքը փոփոխելու և նոր մեղադրանք առաջադրելու մասին դատախազներ /մեղադրողներ/ Կ.Փիլոյանի, Ա.Նադոյանի, Հ.Սարգսյանի, Ա.Ամիրզադյանի, Լ.Թադևոսյանի և Հ.Հարությունյանի 31.03.2009 թվականի որոշման մեջ: Այդ նույն բովանդակությամբ որոշումներ են կայացվել նաև նույն գործով ամբաստանյալներ Հակոբ Հակոբյանի, Գրիգոր Ոսկերչյանի, Սուրեն Սիրունյանի, Շանթ Հարությունյանի, Սանուն Միքայելյանի և Մյասնիկ Մալխասյանի վերաբերյալ:

Սակայն ներկայում պարոն Ռոբերտ Քոչարյանի նկատմամբ կիրառվել է տրամագծորեն հակառակ մոտեցումը. այդ նույն դատախազությունը կամ այլևս չի համարում, որ ներկայում գործող քրեական օրենսգրքի 300-րդ և 300.1-րդ հոդվածները 2008 թ. փետրվար-մարտ ամիսներին գործող նույն օրենսգրքի 300-րդ հոդվածի համեմատ վատթարացնում են անձի վիճակը, կամ էլ՝ համարելով հանդերձ, որ վատթարացնում է, այնուամենայնիվ համարում են, որ թույլատրելի է պարոն Քոչարյանի նկատմամբ կիրառել վիճակը վատթարացնող նորմը: Սրանով հիմնավորվում է, որ ներկայում պարոն Ռոբերտ Քոչարյանը, ԵԽԽՎ 2012 թվականի թիվ 1900 բանաձևի 3-րդ կետի առնվազն «բ», «դ» և «ե» ենթակետերի իմաստով, հանդիսանում է քաղաքական բանտարկյալ, նա քրեական հետապնդման է ենթարկվում և անազատության մեջ է պահվում քաղաքական դրդապատճառներով:

/…/

Ելնելով վերը շարադրվածից, ղեկավարվելով ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 376-րդ հոդվածով,

Խնդրում ենք Երևան քաղաքի ընդհանուր իրավասության դատարանի 18.01.2019 թվականի որոշումը բեկանել. Ռոբերտ Քոչարյանի նկատմամբ որպես խափանման միջոց ընտրված կալանքը վերացնել և նրան կալանքից ազատ արձակել, հակառակ դեպքում՝ գրավի կիրառումը ճանաչել թույլատրելի և որոշում կայացնել՝ կալանքը գրավով փոխարինելու մասին:

Ռոբերտ Քոչարյանի պաշտպաններ՝ փաստաբաններ Ռուբեն Սահակյան, Հայկ Ալումյան, Արամ Օրբելյան

29.01.2019թ․»:

Մաս 1-ինն՝ այստեղ։

Աղբյուրը՝ News.am