Երբ Ռուսաստանը մի քանի տարի առաջ ուկրաինական ճգնաժամի հետևանքով բախվեց արևմուտքի պատժամիջոցներին, պարզ դարձավ, որ ռուսաստանյան տնտեսությունը լուրջ դիվերսիկացման կարիք ունի:

Երբ Հայաստանում տեսակետներ են հնչում, թե մեզ այս կամ այն ոլորտը հարկավոր չէ զարգացնել, մեղմ ասած, զարմանում եմ: Մեզ հարկավոր է զարգացնել թե՛ տուրիզմը, թե՛ IT-ին, թե՛ մեքենաշինությունը, թե՛ քիմիական ու հանքարդյունաբերությունը, թե՛ առողջապահությունը և այլն:

Մենք չենք կարող հրաժարվել հանքարդյունաբերությունից հօգուտ այն ոլորտների, որոնք դեռ զարգացման փուլում են: Մենք չենք կարող հրաժարվել պոլիտեխնիկական կրթությունից՝ փակելով բնագիտական ֆակուլտետները: Մենք կարող ենք ստիպել, օրինակ, որ 20-ից ավելի հանքարդյունաբերական ձեռնարկություններ գերշահույթ ստանալու փոխարեն նոր տեխնոլոգիաներ ներդնեն ու մինիմալի հասցնեն բնապահպանական ռիսկերը: Դրա համար հարկավոր է քաղաքական որոշում կառավարության կողմից:

Մենք չենք կարող հրաժարվել նաև, առանց լուրջ փաստարկների, միջազգային ներդրողներից, այդ թվում՝ հանքարդյունաբերության ոլորտում:

Եթե «բնապահպան ակտիվիստները» գտնում են, որ «Լիդիան Արմենիայի» գործունեությունը՝ նրա տեխնոլոգիական հագեցումով, իրոք, չի կարողանում ռիսկերը մինիմալի հասցնել, ապա առավելևս Նիկոլ Փաշինյանի հեղափոխական ստրատեգիան կիրառող «բնապահպանները» պետք է Փաշինյանի ստրատեգիայի տառին համապատասխան փոխեն իրենց լոկացիան՝ փակելով այլ հանքեր տանող ճանապարհը:

Առաքել Դավթյանի ֆեյսբուքյան էջից