Անարյուն հեղափոխությունը փառահեղ բան է, բայց ես չգիտեմ, թե այսքան թույնի մեջ ոնց ենք ապրելու
Անարյուն հեղափոխությունը փառահեղ բան է, բայց ես չգիտեմ, թե այսքան թույնի մեջ ոնց ենք ապրելու: «Սերժի Հայաստանում» ատելություն կար պաշտոնյայի նկատմամբ, հարուստի նկատմամբ, հեշտ ու հանգիստ կարիերա անող ջահելի նկատմամբ, էմբլեման դոշին հանրապետականի նկատմամբ, լիքը ուրիշ մարդկանց ու բաների նկատմամբ։ «Նիկոլի Հայաստանում» ատելություն կա այդ բոլորի հետ մեկտեղ տեսակետը չկիսող հարևան-բարեկամի նկատմամբ, խելացի, սթափ դատողության նկատմամբ, ազատ խոսքի նկատմամբ, եթե մանավանդ այդ ազատ խոսքում մի թեթև քննադատություն կա առ հեղափոխության առաջամարտիկը: Եթե դրանք մասնավոր դեպքեր լինեն, էլի ոչինչ, բայց համատարած է: Եթե ժողովուրդը հաղթեց իշխանությանը, բայց միևնույն է՝ «սիրո հեղափոխության» մեջ հաղթել է ատելությունը: Ու սա հեշտ հարթվող բան չէ:
Անարյուն հեղափոխությունը փառահեղ բան է, բայց ես չգիտեմ, թե այսքան թույնի մեջ ոնց ենք ապրելու
Անարյուն հեղափոխությունը փառահեղ բան է, բայց ես չգիտեմ, թե այսքան թույնի մեջ ոնց ենք ապրելու:
«Սերժի Հայաստանում» ատելություն կար պաշտոնյայի նկատմամբ, հարուստի նկատմամբ, հեշտ ու հանգիստ կարիերա անող ջահելի նկատմամբ, էմբլեման դոշին հանրապետականի նկատմամբ, լիքը ուրիշ մարդկանց ու բաների նկատմամբ։
«Նիկոլի Հայաստանում» ատելություն կա այդ բոլորի հետ մեկտեղ տեսակետը չկիսող հարևան-բարեկամի նկատմամբ, խելացի, սթափ դատողության նկատմամբ, ազատ խոսքի նկատմամբ, եթե մանավանդ այդ ազատ խոսքում մի թեթև քննադատություն կա առ հեղափոխության առաջամարտիկը:
Եթե դրանք մասնավոր դեպքեր լինեն, էլի ոչինչ, բայց համատարած է:
Եթե ժողովուրդը հաղթեց իշխանությանը, բայց միևնույն է՝ «սիրո հեղափոխության» մեջ հաղթել է ատելությունը:
Ու սա հեշտ հարթվող բան չէ:
Սևակ Հակոբյանի ֆեյսբուքյան էջից