Աշխարհում երևույթներ են տեղի ունենում, որ հայ քաղաքական մտքի միջին վիճակագրական կրողը կյանքում չի հասկանա: Օրինակ` ոնց կարա նենց լինի, որ թուրքերը (էն որ ռուսը չլինի, մեզ հում-հում կուտեն կես ժամ-քառասուն րոպեում), պարսիկները, արաբները, մի խոսքով` բոլոր հարևանները չորս կողմից, սրան էլ վրադիր Լևոնի ասած միջազգային հանրությունը դեմ լինեն, պատերազմով սպառնան, բայց քրդերը անկախության հանրաքվե անցկացնեն: Բա տենց ոնց կլինի... Ապուշ արկածախնդիրներ են, էլի: Ինչ ինքնորոշում, ինչ բան...

Կամ կատալոնացիք... Ախր անկախությունն ինչ են անում, փորները կուշտ, տակները` չոր ապրում են, էլի: Պարտադիր պետք ա մի կրակ բերեն գլխներին, որ լավ լինի..

Կյանքում չեն էլ հասկանա, որ նրանք գոնե մի բան անում են որոշումներ կայացնելու վրա ազդեցություն ունենալու վրա, իսկ իրենց` բոլոր իրավունքները մի փոր հացի համար հոժարակամ հրաժարվողներին, կյանքում որևէ մեկը որևէ բան չի հարցնելու: Նրանց ուղղակի տեղեկացնելու են բռնաբարության տեղը, ժամը, դրեսս-կոդը:

Այ հենց հիմա, էս պահին, իրենց աչքով էլ տեսնեն, չեն հավատա ինքնորոշման ուժին։

Սուրեն Սահակյանի ֆեյսբուքյան էջից