Որքան մեծանում են արտագաղթի ծավալները, այնքան ավելանում է ՀՀ Սփյուռքի նախարարության հրատարակած տարեգրքերի քաշը:
Ո՞վ կարող է ասել՝ անցած 9 տարիներին այդ ի՞նչ բուռն գործունեություն է ծավալել այդ նախարարությունը, որ ամեն տարի Հրանուշ Հակոբյանը պարտադիր տարեգրքեր է տպում: Բնականաբար, սեփական պիառն անելու նպատակով:
Թոշակառուն դեղի փող չունի, սահմանագոտում ապրողների տներում թշվառությունն է «թագավորում», իսկ պետբյուջեից գումարներ են հատկացվում Հրանուշի ամենամյա «դավթարները» տպելու համար: Եվ ինքն իրեն գովազդող գրքերի քաշն էլ 1 կգ 200 գրամ է կշռում:
Համաշխարհային գրականության պատմության մեջ կա՞ այդպիսի հերոսուհի, որին նվիրված մի 9 հատոր գիրք տպեն:
Մարդ էլ բոլոր ծրագրերը ձախողի, բայց դրանց մասին տարեգրքեր տպի ու «դեմ տա» Սփյուռքին, թե՝ կարդացե՛ք...
Մի խոսքով, որ կողմը նայում ես՝ «Հիմարության հաղթարշավ» է...

Կիմա Եղիազարյանի ֆեյսբուքյան էջից