Թիվ  10-րդ  ը/ք-ի  ԱԺ  լրացուցիչ  ընտրության  շրջանակներում, վերջերս  որոշ  մանրմունր  գործիչների  միջոցով  ցանկություններ  են  տարածվում  այն  մասին, որ  ՀԱԿ-ի  հեղինակությունն  ընկել  է:

Նման  նախաձեռնությունների  ոչ անհայտ  հեղինակներին  առաջարկում ենք`նախ, ուշադիր  կարդալ  ՀՀ  օրենսդրության պահանջներն, ապօրինի  ընտրությունների  արդյունքում  ձեռք  բերած  իրենց  պարտավորությունների  մասին  և, այնուհետև,  պատասխան  տալ, թե  ինչու՞  հիշյալ  ընտրության  ժամանակ  անթաքույց  և  անպատիժ  ձևով  խախտվեցին  ՀՀ  օրենդրության  պահանջները, մասնավորապես`

- դեկտեմբերի  26-ի  փոխարեն  քվեարկությունը  նշանակվեց  հունվարի  10-ին,

-31.12.09թ.-10.01.10թ.  ժամանակահատվածում  բոլոր  իրավասու  պետական մարմիններն, այդ թվում, վարչական դատարանը,  ուղարկվեցին  հանգստի,  չգործեց Հայփոստը,  

-չբաժանվեցին  ծանուցագրեր  թվեարկության  օրվա, տեղի  և  ժամանակի  մասին,

-չսահմանվեց  ԿԸՀ  ժամանակացույց  թեկնածուների  և  ընտրողների  հանդիպումների  համար,

-բոլոր հեռուստաընկերությունները  չմասնակցեցին   նախընտրական  քարոզչությանը,

-ընտրական  հանձնաժողովները  խոչընդոտեցին  դիտորդների  գործունեությանը, իսկ  ԸԸՀ-ը  ցուցաբերեց  նաև  օրենքների  բացարձակ  չիմացություն  կամ  անտարբերություն  դիմում-բողոքների  քննարկման հարցերում,

-քվեարկության  ընթացքում  տեղի  ունեցան  և  անպատիժ  մնացին  զանգվածային  բռնություններ  ընտրության մասնակիցների նկատմամբ, որին  անդրադարձան  նաև  միջազգային  դիտորդները,

- ԸԸՀ-ն  ամփոփեց  ընտրության  արդյունքներն, առանց հաշվի  առնելու  դատարաններում  առկա  հայցադիմումները, ինչպես  նաև  մերժեց  ընդունել  օրենքով  սահմանված /ներկայացրած/  դիմում-բողոքներ  ընտրությունն անվավեր  ճանաչելու  մասին:

Այսինքն, արվեց  հնարավորինը, այն  էլ  ավելի  քան  բացահայտ, որ  ՀԱԿ-ի  թեկնածուի  պարտություն  արձանագրվի  քարոզչությունից  խուսափած  մի  անհայտ գործիչից, ինչն  էլ, իր  հերթին,  ցույց կտար, իբր  ՀԱԿ-ի  հեղինակությունն  ընկել  է  ընտրողների  մոտ:

Սակայն, այդ  պայմաններում, ՀԱԿ-ը  ոչ  միայն  կարողացավ  իրականացնել  արդյունավետ  քարոզչություն  կալանքի  տակ  պահվող  իր  թեկնածուի  օգտին, այլև     ստացավ  համոզիչ  և  արդարացի  քվեներ, որոնց  մասին  կերազեր  «կոալիցիոն»  ցանկացած  գործիչ:

Դժվար  է  գնահատել  թե  ո՞ր  գործոնի  շնորհիվ  Է  շարունակում  աճել  ՀԱԿ-ի  հեղինակությունը, սակայն  այն   աճում  է  օր-օրի  և, հատկապես, թիվ  10-րդ  ը/ք-ում  անցկացրած    ընտրության  ընթացքում: Պետք  էր  տեսնել, թե  ինչպես  էին  մարդիկ  արտասանում  Նիկոլ  Փաշինյանի  անունը, որի  հետ,  ի  դեպ,  մեծ  հույսեր են   կապում:  

Ավելին, ՀԱԿ-ի  համակիրներն  են  դառնում  անգամ  ՀՀԿ, ԲՀԿ, ՀՅԴ (ՕԵԿ, դեռևս  հայտնաբերվող)  շարքային  անդամներ, որոնք, առայժմ,  չեն  համարձակվում  բացահայտ  դրսևորվել:

Իսկ  դեսուդենից  մայրաքաղաքում  ծվարած, ինչ  որ  «կոալիցիոն»  գործունեության  մեջ  ներգրավված  կամ  օրենքի  խախտումներով  պետական  պաշտոնների  նշանակված  և  պաշտոնական  դիրքը  չարաշահող  գավառացուն  հասու  չէ  խոսել  երևանցու  քաղաքական  դիրքորոշումների  մասին:

Ակնհայտ է, որ  ՀԱԿ-ը  շարունակում  է մնալ  ապօրինի  ընտրությունների  արդյունքում  ձևավորված  իշխանությունների  միակ  և  անհերքելի  ընդդիմությունը, իսկ  նրա  առաջնորդը    մեր  ժամանակների ամենասկզբունքային  քաղաքական  գործիչը:

Թերևս, դա  է, որ  անհանգստանում  է  «քաջ  նազարներին»  ու  նրանց ընտրախախտ  համակիրներին, որոնք  ՀԱԿ-ի  ներկա  գործունեությունը  փորձում  են  քննադատել (նսեմացնել)    1993-1997թ.թ.  ՀՀՇ   գործունեությանն  առնչվող  հիշողություններով, ինչի  իրավունքը  չունեն  անսկզբունքային  անձինք, որոնց  հիմնական մասն  ամենաակտիվ  մասնակցությունն  է  ունեցել  այդ  գործունեությանը, մասնավորապես'

Հովիկ  Աբրահամյան, Արթուր  Բաղդասարյան, Հրանուշ  Հակոբյան, Գագիկ Հարությունյան, Խոսրով  Հարությունյան, Աղվան  Հովսեփյան, Վազգեն  Մանուկյան,   Սերժ  Սարգսյան, Տիգրան  Սարգսյան, Ռոբերտ Քոչարյան, Վարդան Օսկանյան...

«Մարդու  իրավունքներ -  96» կուսակցության նախագահ,

թիվ  10-րդ  ը/ք-ի  ընտրող   Ռուբեն Թորոսյան