Մի աննշան, ոչինչ չասող դետալ․ 1964 թվականից գրեթե ամեն տարի Պորտուգալիայի հեռուստառադիոընկերությունը կազմակերպում է հատուկ փառատոն` Festival da Canção, որի նպատակն է` ընտրել այդ տարվա Եվրատեսիլի մասնակից երգը: Մի պահից սկսած` ներկայացվում են միայն պորտուգալերեն երգեր: Բազմաթիվ տեղացի կատարողներ և հեղինակներ իրենց հաջող դեբյուտը արել են հենց այդ փառատոնի շրջանակներում` արագ ստանալով միջազգային ճանաչում:
Ընկնել-ելնելով, բազմաթիվ անհաջողություններ հաղթահարելով, անընդհատ փոխելով իր ֆորմատը` ձգտելով գտնել ոսկե միջինը, այս փառատոնն ի վերջո բերեց նրան, որ Եվրոպան քանի ամիս է` երգում է Սալվադորի ու Լուիզայի պորտուգալերեն երգը զարմանալի սիրո մասին, իսկ բազմաթիվ պորտուգալացիներ շնորհակալություն են հայտնում հենց այս փառատոնին, որ հայտնաբերեցին Սալվադորին դրա միջոցով:
Տարածել պորտուգալերեն երգերը, խրախուսել սեփական արտիստներին. հենց սա է դարձել փառատոնի նպատակը մի պահից սկսած, ինչի կարևորության մասին քանի տարի է` համառորեն գրում եմ ինձ հասանելի այս օնլայն հարթակում:
Մի աննշան, ոչինչ չասող դետալ
Մի աննշան, ոչինչ չասող դետալ․ 1964 թվականից գրեթե ամեն տարի Պորտուգալիայի հեռուստառադիոընկերությունը կազմակերպում է հատուկ փառատոն` Festival da Canção, որի նպատակն է` ընտրել այդ տարվա Եվրատեսիլի մասնակից երգը: Մի պահից սկսած` ներկայացվում են միայն պորտուգալերեն երգեր: Բազմաթիվ տեղացի կատարողներ և հեղինակներ իրենց հաջող դեբյուտը արել են հենց այդ փառատոնի շրջանակներում` արագ ստանալով միջազգային ճանաչում:
Ընկնել-ելնելով, բազմաթիվ անհաջողություններ հաղթահարելով, անընդհատ փոխելով իր ֆորմատը` ձգտելով գտնել ոսկե միջինը, այս փառատոնն ի վերջո բերեց նրան, որ Եվրոպան քանի ամիս է` երգում է Սալվադորի ու Լուիզայի պորտուգալերեն երգը զարմանալի սիրո մասին, իսկ բազմաթիվ պորտուգալացիներ շնորհակալություն են հայտնում հենց այս փառատոնին, որ հայտնաբերեցին Սալվադորին դրա միջոցով:
Տարածել պորտուգալերեն երգերը, խրախուսել սեփական արտիստներին. հենց սա է դարձել փառատոնի նպատակը մի պահից սկսած, ինչի կարևորության մասին քանի տարի է` համառորեն գրում եմ ինձ հասանելի այս օնլայն հարթակում:
Էսքան բան։
Լիլիթ Բլեյանի ֆեյսբուքյան էջից