Ազգային Ժողովի ընտրությունների օրն ապրիլի 2-ին նշանակելու հարցի կապակցությամբ ես հանդես եմ եկել հայտարարությամբ, համաձայն որի՝ նշանակումը չի համապատասխանում ՀՀ Սահմանադրությանը։ ՀՀ Սահմանադրության /վերջին փոփոխություններով/ 91-րդ հոդվածը սահմանում է ԱԺ հերթական ընտրություն նշանակելու կարգը, համաձայն որի Ազգային Ժողովի հերթական ընտրությունն անցկացվում է Ազգային ժողովի լիազորությունների ժամկետի ավարտից ոչ շուտ, քան վաթսուն, և ոչ ուշ, քան հիսուն օր առաջ: Միևնույն ժամանակ 209-րդ հոդվածի երրորդ մասը մի շարք այլ հոդվածների, այդ թվում 91-րդ հոդվածի դրույթների ուժի մեջ մտնելու ժամկետ է սահմանում Ազգային ժողովի հաջորդ գումարման առաջին նստաշրջանի բացման օրը: Ավելին, միևնույն հոդվածի երկրորդ մասի համաձայն՝ 2005 թվականի փոփոխություններով Սահմանադրության 4-րդ գլխի դրույթները, բացառությամբ 83.5-րդ հոդվածի, գործում են մինչև Ազգային Ժողովի հաջորդ գումարման առաջին նստաշրջանի բացման օրը: 2005թ. Սահմանդրության 68-րդ հոդվածի համաձայն Ազգային Ժողովի հերթական ընտրությունն անցկացվում է նրա լիազորությունների ավարտին նախորդող ոչ շուտ, քան քառասուն, և ոչ ուշ, քան երեսուն օր առաջ։
Ինձ որպես հակափաստարկ բերվել է Ընտրական օրենսգիրքը, ինչը ոչ թե հերքում է իմ ասածը, այլ հակառակը՝ մեկ անգամ ևս հաստատում է իմ բերած փաստարկների իրավացիությունը։ Սահմանադրությունը երկրի հիմնական մայր օրենքն է, և այն չի կարող ստորադասվել որևէ այլ օրենքի, այդ թվում՝ ընտրական օրենսգրքին։ Երկու բարձրաստիճան պաշտոնյա ինձ հրապարակավ խորհուրդ է տվել՝ կարդալ ընտրական օրենսգիրքը։ Իսկ Սահմանադրությունը չկարդա՞լ, ինչ է։
Պարոն Նախագահ
Իմ հայտարարությունն առաջին հերթին ՀՀ քաղաքացու և հետո միայն իրավաբանի և ԱԺ մշտական հանձնաժողովի նախագահի մտահոգություն է։ Ես չեմ ուզում, որ մենք նոր Սահմանադրությամբ առաջին իսկ ընտրությունները սկսենք կասկածներով, և նույնիսկ խախտումով։ Իմ ասածն իսկապես մտահոգություն է, ոչ թե՝ քաղաքական նկատառում։ Ես այստեղ խոսում եմ միայն իրավական ասպեկտի մասին, սակայն չենք կարող հաշվի չառնել նաև, թե որքան ծանր օր է այլևս ապրիլի երկուսը մեր երկրի համար անցյալ տարվա իրադարձություններից հետո, և հոգեբանական ու բարոյական տեսանկյուններից որքան դժվար կլինի նման համապետական միջոցառման կազմակերպումը երկրի համար այդպիսի բարդ մի ամսաթվի։
Իշխանության մեջ կան առաջատար իրավաբաններ, որոնց տեսակետը և մասնագիտական կարծիքը հաշվի առնելով՝ իշխանությունը կա՛մ պետք է տա իրավական անթերի հիմնավորում, որ ապրիլի 2-ին ընտրությունների նշանակումը անվիճելի է, կա՛մ պետք է ընդունի օրենքների անկատարությունը և վերանայի ընտրության օրը։ Վերջին տարբերակի դեպքում իշխանությունը ցույց կտա, որ իսկապես ձգտում է բացառել ընտրությունների օրինականության, լեգիտիմության և ընտրությունների արդյունքների հանդեպ, ի սկզբանե, որևէ կասկած և թերահավատություն։ Սրանից կշահի միայն և միայն պետությունը։
Հակառակ դեպքում, անգամ ընտրություններից հետո, այս հարցն անընդհատ կարող է վիճարկման առարկա դառնալ տարբեր ատյաններում, այդ թվում՝ միջազգային, և կարող է դառնալ քաղաքական շահարկման առարկա։
ՀՀ ԱԺ Մարդու իրավունքների պաշտպանության և հանրային հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ, ՀԱՄԱԽՄԲՈՒՄ կուսակցության փոխնախագահ Էլինար Վարդանյան
«Չսկսենք խախտումով». բաց նամակ Սերժ Սարգսյանին
Չսկսենք խախտումով
Բաց նամակ ՀՀ նախագահ Ս. Սարգսյանին
Հարգելի պրն. Սարգսյան
Ազգային Ժողովի ընտրությունների օրն ապրիլի 2-ին նշանակելու հարցի կապակցությամբ ես հանդես եմ եկել հայտարարությամբ, համաձայն որի՝ նշանակումը չի համապատասխանում ՀՀ Սահմանադրությանը։
ՀՀ Սահմանադրության /վերջին փոփոխություններով/ 91-րդ հոդվածը սահմանում է ԱԺ հերթական ընտրություն նշանակելու կարգը, համաձայն որի Ազգային Ժողովի հերթական ընտրությունն անցկացվում է Ազգային ժողովի լիազորությունների ժամկետի ավարտից ոչ շուտ, քան վաթսուն, և ոչ ուշ, քան հիսուն օր առաջ: Միևնույն ժամանակ 209-րդ հոդվածի երրորդ մասը մի շարք այլ հոդվածների, այդ թվում 91-րդ հոդվածի դրույթների ուժի մեջ մտնելու ժամկետ է սահմանում Ազգային ժողովի հաջորդ գումարման առաջին նստաշրջանի բացման օրը: Ավելին, միևնույն հոդվածի երկրորդ մասի համաձայն՝ 2005 թվականի փոփոխություններով Սահմանադրության 4-րդ գլխի դրույթները, բացառությամբ 83.5-րդ հոդվածի, գործում են մինչև Ազգային Ժողովի հաջորդ գումարման առաջին նստաշրջանի բացման օրը:
2005թ. Սահմանդրության 68-րդ հոդվածի համաձայն Ազգային Ժողովի հերթական ընտրությունն անցկացվում է նրա լիազորությունների ավարտին նախորդող ոչ շուտ, քան քառասուն, և ոչ ուշ, քան երեսուն օր առաջ։
Ինձ որպես հակափաստարկ բերվել է Ընտրական օրենսգիրքը, ինչը ոչ թե հերքում է իմ ասածը, այլ հակառակը՝ մեկ անգամ ևս հաստատում է իմ բերած փաստարկների իրավացիությունը։ Սահմանադրությունը երկրի հիմնական մայր օրենքն է, և այն չի կարող ստորադասվել որևէ այլ օրենքի, այդ թվում՝ ընտրական օրենսգրքին։ Երկու բարձրաստիճան պաշտոնյա ինձ հրապարակավ խորհուրդ է տվել՝ կարդալ ընտրական օրենսգիրքը։ Իսկ Սահմանադրությունը չկարդա՞լ, ինչ է։
Պարոն Նախագահ
Իմ հայտարարությունն առաջին հերթին ՀՀ քաղաքացու և հետո միայն իրավաբանի և ԱԺ մշտական հանձնաժողովի նախագահի մտահոգություն է։ Ես չեմ ուզում, որ մենք նոր Սահմանադրությամբ առաջին իսկ ընտրությունները սկսենք կասկածներով, և նույնիսկ խախտումով։ Իմ ասածն իսկապես մտահոգություն է, ոչ թե՝ քաղաքական նկատառում։
Ես այստեղ խոսում եմ միայն իրավական ասպեկտի մասին, սակայն չենք կարող հաշվի չառնել նաև, թե որքան ծանր օր է այլևս ապրիլի երկուսը մեր երկրի համար անցյալ տարվա իրադարձություններից հետո, և հոգեբանական ու բարոյական տեսանկյուններից որքան դժվար կլինի նման համապետական միջոցառման կազմակերպումը երկրի համար այդպիսի բարդ մի ամսաթվի։
Իշխանության մեջ կան առաջատար իրավաբաններ, որոնց տեսակետը և մասնագիտական կարծիքը հաշվի առնելով՝ իշխանությունը կա՛մ պետք է տա իրավական անթերի հիմնավորում, որ ապրիլի 2-ին ընտրությունների նշանակումը անվիճելի է, կա՛մ պետք է ընդունի օրենքների անկատարությունը և վերանայի ընտրության օրը։
Վերջին տարբերակի դեպքում իշխանությունը ցույց կտա, որ իսկապես ձգտում է բացառել ընտրությունների օրինականության, լեգիտիմության և ընտրությունների արդյունքների հանդեպ, ի սկզբանե, որևէ կասկած և թերահավատություն։ Սրանից կշահի միայն և միայն պետությունը։
Հակառակ դեպքում, անգամ ընտրություններից հետո, այս հարցն անընդհատ կարող է վիճարկման առարկա դառնալ տարբեր ատյաններում, այդ թվում՝ միջազգային, և կարող է դառնալ քաղաքական շահարկման առարկա։
ՀՀ ԱԺ Մարդու իրավունքների պաշտպանության և հանրային հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ, ՀԱՄԱԽՄԲՈՒՄ կուսակցության փոխնախագահ Էլինար Վարդանյան