16.11.2024 ● 23:08
16.11.2024 ● 18:56
16.11.2024 ● 12:57
16.11.2024 ● 12:53
16.11.2024 ● 12:46
16.11.2024 ● 12:46
16.11.2024 ● 11:31
16.11.2024 ● 09:37
16.11.2024 ● 09:07
16.11.2024 ● 09:00
16.11.2024 ● 08:45
16.11.2024 ● 08:17
16.11.2024 ● 07:21
Ինչպես է «պահպանվում» մեր մշակութային ժառանգությունը (լուսանկար)
Բայց ի սկզբանե աչքի է զարնվում 90-ականների տեսարանը. դահլիճները ջեռուցվում են գետնին դրված տաքացուցիչներով, աշխատակիցները և այցելուները շրջում են վերարկուներով, ինչպես դրսում:
Այս ջերմաչափը, որը կախված է Սարյանի արվեստին նվիրված դահլիճում, և որով չափվում են ջերմությունն ու խոնավությունը, ինչպես տեսնում եք, սովետական ժամանակներից է և չի աշխատում... և ինչու աշխատի, եթե ակնհայտ է, որ դահլիճներում ո՛չ անհրաժեշտ ջերմաստիճանն է պահպանվում, ո՛չ կտավների համար անհրաժեշտ խոնավության մակարդակը:
Աշխատակիցներն ասացին նաև, որ դահլիճները ցուրտ եղանակին նաև չեն օդափոխվում, իսկ տաք եղանակին պարզապես պատուհաններն են բացում, և ամառվա շոգին դարձյալ ով գիտի, թե ինչ է կատարվում մեր մշակույթի ժառանգության հետ: Անձամբ ինձ հետաքրքիր է՝ Սարյանը կամ Այվազովսկին եթե տեղյակ լինեին, թե ինչպես են պահվում և «պահպանվում» իրենց կտավները, դրանք մեզ կժառանգեի՞ն: