Հայաստանյան բուհերը տարբեր ոլորտներից թեստերի պատասխան իմացող են բաց թողնում
Որ ասում եմ՝ Աշոտյանը մի ամբողջ սերունդ փչացրեց, ընկերներս խնդում են, թե բա՝ «պունկտիկ» ունեմ Աշոտյանի վրա: Բայց դա ասում եմ ամենայն լրջությամբ:
Ուրեմն, այսօր ծանոթներիցս մեկի հետ եմ խոսում, չորրորդ կուրսի ուսանող է, այսօր քննություն ունի: Վախեցած հայտնում է ինձ դրա մասին ու ասում, որ այսօր առաջին անգամ (ևս մեկ անգամ եմ ասում՝ չորրորդ կուրսի ուսանող) բանավոր քննություն է հանձնելու: Փորձելով թաքցնել զարմանքս՝ հարցնում եմ, թե ինչ է՝ երբեք բանավոր դաս չի՞ պատասխանել (իմ արևին փորձում եմ հանգստացնել, էլի, թե բա՝ նույն բանն է): Եվ այդ չորրորդ կուրսի ուսանողն ինձ ասում է, որ ոչ, ինքը դպրոցից հետո բանավոր դաս չի պատասխանել:
Դուք պատկերացնո՞ւմ եք, թե սա ինչ է նշանակում: Աշոտյանի թեթև ձեռքով մենք այսօր ունենք դիպլոմավոր թեստեր լրացնող երիտասարդների մի ամբողջ բանակ: Հայաստանյան բուհերը տարբեր ոլորտներից թեստերի պատասխան իմացող են բաց թողնում, ոչ ավելին: Այ սրա համար էի այդքան վատ վերաբերվում Աշոտյանին...մնացածով ինքը կլասիկ հանրապետական է: Բայց կրթական ոլորտին իր հասցրած վնասը վերականգնելու համար երկար տարիներ ու քրտնաջան աշխատանք է հարկավոր:
Բուհն ուսանողին պետք է մտածել սովորեցնի, մտածելու գործիքակազմ տրամադրի, մտքերը պարզ ու հասկանալի ձևակերպելու, շարադրելու և արտահայտելու ձևերին ծանոթացնի: Ուսանողը, ապագա մասնագետը պետք է կարողանա ընկալել ու հասկանալ իր ոլորտի, գիտության օրինաչափությունները: Նայում ես այսօրվա ուսանողներին, առանց չափազանցնելու, լացդ գալիս է:
Թող ինձ ներեն այսօրվա ուսանողները, բայց այն, ինչ նրանք ստանում են համալսարաններում, կարելի է տարբեր կերպ անվանել, բայց դա կրթություն չի:
Հ.Գ. Ինքս դասախոս ընկերներ ունեմ, որոնք իսկապես սրտացավ են իրենց ուսանողների համար և ամեն ինչ անում են, որ գոնե իրենց առարկաների սահմաններում ուսանողները կրթվեն: Համոզված եմ, այդպիսի նվիրյալներ էլի կան մեր համալսարաններում, բայց ինքը համակարգն արատավոր է, և նորանշանակ նախարարն այստեղ մեծ անելիք ունի:
Հայաստանյան բուհերը տարբեր ոլորտներից թեստերի պատասխան իմացող են բաց թողնում
Որ ասում եմ՝ Աշոտյանը մի ամբողջ սերունդ փչացրեց, ընկերներս խնդում են, թե բա՝ «պունկտիկ» ունեմ Աշոտյանի վրա: Բայց դա ասում եմ ամենայն լրջությամբ:
Ուրեմն, այսօր ծանոթներիցս մեկի հետ եմ խոսում, չորրորդ կուրսի ուսանող է, այսօր քննություն ունի: Վախեցած հայտնում է ինձ դրա մասին ու ասում, որ այսօր առաջին անգամ (ևս մեկ անգամ եմ ասում՝ չորրորդ կուրսի ուսանող) բանավոր քննություն է հանձնելու: Փորձելով թաքցնել զարմանքս՝ հարցնում եմ, թե ինչ է՝ երբեք բանավոր դաս չի՞ պատասխանել (իմ արևին փորձում եմ հանգստացնել, էլի, թե բա՝ նույն բանն է): Եվ այդ չորրորդ կուրսի ուսանողն ինձ ասում է, որ ոչ, ինքը դպրոցից հետո բանավոր դաս չի պատասխանել:
Դուք պատկերացնո՞ւմ եք, թե սա ինչ է նշանակում: Աշոտյանի թեթև ձեռքով մենք այսօր ունենք դիպլոմավոր թեստեր լրացնող երիտասարդների մի ամբողջ բանակ: Հայաստանյան բուհերը տարբեր ոլորտներից թեստերի պատասխան իմացող են բաց թողնում, ոչ ավելին: Այ սրա համար էի այդքան վատ վերաբերվում Աշոտյանին...մնացածով ինքը կլասիկ հանրապետական է: Բայց կրթական ոլորտին իր հասցրած վնասը վերականգնելու համար երկար տարիներ ու քրտնաջան աշխատանք է հարկավոր:
Բուհն ուսանողին պետք է մտածել սովորեցնի, մտածելու գործիքակազմ տրամադրի, մտքերը պարզ ու հասկանալի ձևակերպելու, շարադրելու և արտահայտելու ձևերին ծանոթացնի: Ուսանողը, ապագա մասնագետը պետք է կարողանա ընկալել ու հասկանալ իր ոլորտի, գիտության օրինաչափությունները: Նայում ես այսօրվա ուսանողներին, առանց չափազանցնելու, լացդ գալիս է:
Թող ինձ ներեն այսօրվա ուսանողները, բայց այն, ինչ նրանք ստանում են համալսարաններում, կարելի է տարբեր կերպ անվանել, բայց դա կրթություն չի:
Հ.Գ. Ինքս դասախոս ընկերներ ունեմ, որոնք իսկապես սրտացավ են իրենց ուսանողների համար և ամեն ինչ անում են, որ գոնե իրենց առարկաների սահմաններում ուսանողները կրթվեն: Համոզված եմ, այդպիսի նվիրյալներ էլի կան մեր համալսարաններում, բայց ինքը համակարգն արատավոր է, և նորանշանակ նախարարն այստեղ մեծ անելիք ունի:
Նարեկ Սանթուրյանի ֆեյսբուքյան էջից