17.11.2024 ● 17:44
17.11.2024 ● 15:25
17.11.2024 ● 11:42
17.11.2024 ● 11:33
17.11.2024 ● 10:26
17.11.2024 ● 10:07
17.11.2024 ● 09:31
16.11.2024 ● 23:08
16.11.2024 ● 18:56
16.11.2024 ● 12:57
16.11.2024 ● 12:53
16.11.2024 ● 12:46
16.11.2024 ● 12:46
16.11.2024 ● 11:31
16.11.2024 ● 09:37
16.11.2024 ● 09:07
100 ջահելի ենք թաղել, իսկ դպրոցներում չեն բացատրել, որ կարելի է չտրվել «կենդանական» կռինչներ արձակելու գայթակղությանը...
Երեկ կեսգիշերին հզո՜ր դեցիբելներով վայրի ճիչ-աղաղակը խլացրեց մեր շրջակայքը: Նոր հայտնաբերված ցեղախմբերին բնորոշ ուժգին գոռգոռոցներն ու ազդանշանային չդադարող լաչառությունը շարունակվեց մինչեւ առավոտ...
Տա՛-սի՛ ա՛, տա՛-սի՛ բը՛... Ողջ գիշեր մենք էլ եթե մի պահ աչքներս կպցնում էինք, քնի մեջ զառանցում էինք՝ տա՛-սի՛ ա՛...տա՛-սի՛ բը՛...
Չեմ տեսել, չգիտեմ՝ էլ որտե՞ղ է նման՝ թոկից փախածների «ծիսակարգ» իրականացվում:
Մոտ երկու ամիս առաջ ենք 100 ջահելի թաղել, եւ, փաստորեն, դպրոցներում չեն բացատրել, որ կարելի է մի քիչ զսպվածություն դրսեւորել, չտրվել «կենդանական» կռինչներ արձակելու «ազիզ օրվա» համար նախատեսված շըրխկոցով քեֆերի գայթակղությանը...
Հանրակրթություն ասվածը արժեհամակարգ է, որը, պարզվում է, չկա՛, գոյություն չունի...
Կիմա Եղիազարյանի ՖԲ էջից