21-րդ դարում ռոմանտիզմով ու տխմար պաթետիզմով պատերազմ չեն հաղթում...
Մեր քաղաքական անհաջողություններից մեկն էլ արդեն քսան տարի հանրության ուղեղի մեջ օդ փչելն է, թե պետք լինի՝ Բաքուն ենք գրավելու, մեր ոտքերը Կասպիցում լվանալու ենք, և նման պառանոիդալ-պարզունակ-ժիրինովսկիական գաղափարներ... Քսան տարի պետք էր ապրել ոչ թե Բաքուն գրավելու մտքով, այլ Երևանը քաղաքական և դեմոգրաֆիական առումով անառիկ դարձնելու, այն է՝ Արցախի և հարակից ամեն թիզ հողը բնակեցնելը, ժամանակակից զինտեխնիկայով հագեցնելը և Հայաստանից, նույնն է՝ Արցախից, արտագաղթը կանխելը: 21-րդ դարում ռոմանտիզմով ու տխմար պաթետիզմով պատերազմ չեն հաղթում...
21-րդ դարում ռոմանտիզմով ու տխմար պաթետիզմով պատերազմ չեն հաղթում...
Մեր քաղաքական անհաջողություններից մեկն էլ արդեն քսան տարի հանրության ուղեղի մեջ օդ փչելն է, թե պետք լինի՝ Բաքուն ենք գրավելու, մեր ոտքերը Կասպիցում լվանալու ենք, և նման պառանոիդալ-պարզունակ-ժիրինովսկիական գաղափարներ...
Քսան տարի պետք էր ապրել ոչ թե Բաքուն գրավելու մտքով, այլ Երևանը քաղաքական և դեմոգրաֆիական առումով անառիկ դարձնելու, այն է՝ Արցախի և հարակից ամեն թիզ հողը բնակեցնելը, ժամանակակից զինտեխնիկայով հագեցնելը և Հայաստանից, նույնն է՝ Արցախից, արտագաղթը կանխելը:
21-րդ դարում ռոմանտիզմով ու տխմար պաթետիզմով պատերազմ չեն հաղթում...
Վահե Արսենի ՖԲ էջից