Էս օրերին մի տեսակ մեղքի զգացումով ես մտնում անկողին...
Էս օրերին մի տեսակ մեղքի զգացումով ես մտնում անկողին... Երբ գիտես, որ մեր զինվորները թշնամու դիմաց կանգնած են, կրակի տակ են գիշեր-ցերեկ, երբ տեսնում ես Թալիշում կատարված վայրագությունները խաղաղ բնակչության նկատմամբ, քո տանը հանգիստ ու ապահով պառկելը բարոյական չէ, էդ կոմֆորտից ահավոր ամոթի զգացում ես ապրում...
Էս օրերին մի տեսակ մեղքի զգացումով ես մտնում անկողին...
Էս օրերին մի տեսակ մեղքի զգացումով ես մտնում անկողին...
Երբ գիտես, որ մեր զինվորները թշնամու դիմաց կանգնած են, կրակի տակ են գիշեր-ցերեկ, երբ տեսնում ես Թալիշում կատարված վայրագությունները խաղաղ բնակչության նկատմամբ, քո տանը հանգիստ ու ապահով պառկելը բարոյական չէ, էդ կոմֆորտից ահավոր ամոթի զգացում ես ապրում...
Կիմա Եղիազարյանի ՖԲ էջից