ԼՂ հակամարտության կողմերը նույնիսկ եթե համաձայն չեն առաջարկվող ծրագրի առանձին կետերին, նրանք, միևնույն է, համաձայն են քննարկել այն։

Խոսքի ազատության սահմանները գնալով նեղանում են, Թուրքիան հետզհետե ավելի ու ավելի ավտորիտար է դառնում։

Թուրքիայի ավելի քան կեսը ժողովրդավարական մտածելակերպ ունի: Նրանք Էրդողանին չեն աջակցել:

Դա շատ հայտնի գործելաոճ է, որը բնորոշ է նրանց, ովքեր կազմակերպում են գունավոր հեղափոխություններ, և դա Օբամայի վարչակազմի գործունեության իներցիան է:

Մենք այլևս չենք օգտագործի ամերիկյան ռազմական ուժը արտերկրում ժողովրդավարություն հաստատելու կամ էլ այլ երկրները մեր օրինակով վերականգնել փորձելու համար։

Երդվում եմ, որ Սիրիան ի վիճակի է դիմակայելու ցանկացած արտաքին ուժի՝ լինի դա ԱՄՆ, թե Թուրքիան:

Զավեշտալի է, երբ ԵԱՏՄ մաքսային տարածքին միանալու մասին խոսում է Թուրքիան, որը միակողմանի փակել է հայ-թուրքական սահմանը։

Ջեմ Օզդեմիրի անունը պատմության մեջ կմնա որպես Թուրքիայի հպարտություն, իսկ Մելիհ Գյոքչեքինը՝ որպես ամոթ։

Երկար ժամանակ փորձում ենք Էրդողանի հանդեպ ցուցաբերել տրամաբանական դիրքորոշում: Բայց, փաստորեն, երբեմն ավելի լավ է նրա վրա շատ ուշադրություն չդարձնել։

ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահների առաջարկած քայլերի իրականացումը կախված է ԼՂ հակամարտության կողմերի բարի կամքից:

Թուրքիայի ժողովրդի համարյա 50 տոկոսը սահմանադրական հանրաքվեին ասել է «ոչ»: Մեզ հետ երկխոսել ցանկացող 50 տոկոսին սխալ ազդակներ չպետք է փոխանցենք։

Ադրբեջանում ընդդիմադիր պարբերականներ չեն մնացել։ «Ազադլիգը» ստիպված էր դադարեցնել գործունեությունն անցած տարի, «Թուրանը» անկախներից վերջինն էր։

Այն մեղքերը, որը փորձում է բարդել Ադրբեջանը եռանախագահության վրա, դա հենց իր մեղքն է։ Այո՛, առաջընթաց չկա Ադրբեջանի այդպիսի քաղաքականության համար։

Վանի գերեզմանոցի շրջանում մահմեդական մատուռ, զուգարան և սրճարան է կառուցվել: Տխրեցի, որ մեր նախնիների մնացորդներին անգամ չկարողացանք տեր կանգնել։

ԼՂ հակամարտությունում այս պահին բարդ կլիներ ամբողջական ապառազմականացման հասնել, սակայն մենք պետք է նվազեցնենք ռազմական բախումների հավանականությունը։

Անկախության հանրաքվեի հարցում այլևս հետդարձի ճանապարհ չկա:

Թուրքիան պետություն չէ, այլ՝ գանգստերական ավազակախումբ։

ԼՂ խնդիրը նախագահ Թրամփի վարչակազմի ուշադրությունը դեռևս չի գրավել, սակայն հաջորդ մի քանի ամիսների ընթացքում դա կարող է փոխվել։